Subakromiyal sıkışma sendromuna bağlı kronik omuz ağrılı hastalarda dekstroz enjeksiyonunun etkinliği

Abstract

Subakromiyal sıkışma sendromu (SSS) omuz ağrısının en sık nedeni olupsupraspinatus, subakromiyal bursa ve bisipital tendonun humerus ilekorakoakromiyal ark arasında sıkışması sonucu oluşur. Subakromiyal sıkışmasendromunun en sık semptomu ağrı ve bunun sonucunda gelişen eklem hareketaçıklığı (EHA) kısıtlanmasıdır. Tedavide amaç ağrı kontrolünü sağlamak, EHAkısıtlanmasını önlemek ya da ortadan kaldırmak ve kas gücü kaybını azaltmaktır. Bunedenle sendromun evresine göre profilaktik, konservatif ve/veya cerrahi tedaviuygulanır. Konservatif tedavi seçenekleri içerisinde aktivite düzenlenmesi, steroidolmayan anti inflamatuar ilaçlar (NSAİİ), terapötik egzersizler, fizik tedavi ajanlarıve enjeksiyon tedavisi bulunur. Proloterapi yani proliferatif tedavi ya da diğer birdeyişle rejeneratif enjeksiyon tedavisi (RET) ligaman ve tendonlara yeni hücreproliferasyonu sağlayacak özellikteki bir takım solüsyonların yumuşak doku içineverilmesine dayanmaktadır. Literatürde SSS tanısı bulunan kronik omuz ağrılıhastalarda ağrı, fonksiyonel son durum ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG)sonuçları üzerine %10'luk dekstroz enjeksiyonunun etkinliğinin araştırıldığı çoksayıda çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada SSS bulunan kronik omuz ağrılıhastalara uygulanan dekstroz enjeksiyonunun ağrı, fonksiyonel son durum ve MRGsonuçları üzerine olan etkileri araştırılmıştır.Çalışma; prospektif, tek kör, randomize kontrollü olarak planlandı. MarmaraÜniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliniğineomuz ağrısı nedeniyle başvuran, fizik muayene ve MRG sonuçları ile SSS tanısıalan ve dahil edilme kriterlerini karşılayan 80 gönüllü hasta üzerinde yapıldı.Hastalar randomize olarak tedavi (dekstroz) ve kontrol (lidokain) gruplarına ayrıldı.Tedavi grubundaki 40 hastaya 1ml %10'luk dekstroz ve 2 ml lidokainden oluşan 3ml'lik karışım, kontrol grubundaki 40 hastaya ise 3 ml sadece lidokain enjeksiyonuuygulandı. Enjeksiyon rotator manşon kas grubu içerisinde en çok etkilenen tendonave/veya bursaya yapılıp 2 hafta ara ile toplam 2 kez uygulandı. Her iki gruba daegzersiz ve lokal sıcak-soğuk tedavisinden oluşan ev rehabilitasyon programı verildi.Hastalara ağrı düzeylerine göre ihtiyaç duyuluyorsa parasetamol (günlük maksimum2 g) kullanmaları önerildi. Tüm hastalar başlangıçta (tedavi öncesi), 1. ay, 3. ay ve 6.ayda olmak üzere toplam 4 kez değerlendirmeye alındı. Başlangıçta her iki grupta40'ar kişi bulunmakta olup tedavi grubundan 37, kontrol grubundan 36 olmak üzeretoplam 73 hasta çalışmayı tamamladı.Klinik değerlendirmelerde omuz EHA ölçümü, vizüel analog skala (VAS) ilegündüz ve gece hissedilen ağrı değerlendirmesi esas alındı. Ayrıca hastalar; kol,omuz ve el sakatlıkları anketinin kısa formu (Quick form of Disabilities of Arm,Shoulder and Hand=q- DASH), üst ekstremite fonksiyonalitesini gösteren Constant-Murley omuz değerlendirme skalası (Constant), California- Los Angeles Üniversitesiomuz değerlendirme skalası (UCLA) ile değerlendirildi. Ayrıca başlangıç ve 3. aykontrollerinde elde edilen omuz MRG bulguları birbirleri ile karşılaştırılarakdeğerlendirildi.Çalışmada her iki grubun tedavi öncesi ve sonrası grup içi değerlendirmelerindeVAS, q-DASH, Constant ve UCLA skorlarında istatistiksel olarak anlamlı iyileşmesaptandı (p<0,05). Her iki grubun birbiri ile karşılaştırmalı olarakdeğerlendirilmesinde ise istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi.Gruplarda omuz fleksiyon, abduksiyon, iç ve dış rotasyon derecelerinde ilk 3 ayiçinde anlamlı iyileşme saptandı. Tedavi grubunda 6. ay omuz fleksiyon derecesindebaşlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı iyileşmenin devam ettiği görüldü(p=0,003). Kontrol grubunda 6. ay fleksiyon derecesinde ise başlangıca göreistatistiksel olarak anlamlı iyileşme gözlenmedi (p=0,083).Başlangıç ve 3. ay MRG bulgularının grup içi ve gruplar arasıdeğerlendirilmesinde ise tendinit ve bursit düzeyleri açısından bulguların aynı kalma,iyileşme ve kötüleşme oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı(p>0,05).Sonuç olarak; SSS tanısı almış kronik omuz ağrılı hastalarda % 10 dekstroz +lidokain enjeksiyonu sadece lidokain enjeksiyonuna göre omuz EHA derecelerindedaha uzun süre devam eden iyileşmeye neden olmaktadır. Ancak bu iki grup arasındaağrı, fonksiyonel son durum ve MRG bulguları açısından anlamlı bir fark eldeedilememektedir.Anahtar kelimeler: Proloterapi, rejeneratif enjeksiyon tedavisi, subakromiyalsıkışma sendromu, VAS, Constant-Murley skalası,UCLA skalası, kısa-DASH skalası

Subacromial impingement syndrome (SIS) is as often as first reason of shoulder painand in which the supraspinatus tendon, subacromial bursa and bicipital tendonimpinge between humerus and coracoacromial arc as the arm is raised overhead. Theprominent symptoms in patients with SIS are pain and range of motion (ROM)restriction. The goals of management are to reduce pain, restore ROM and strengthenthe rotator cuff muscles. Prophylactic, conservative or surgical approaches areindicated according to stages of disease. The principles of conservative managementinvolves to arrange the shoulder activations, nonsteroid anti inflammatory drug(NSAID) medication, therapeutic exercise programmes, physical therapy modalitiesand injection therapy. Prolotheraphy, proliferative therapy or in other sayingregenerative injection therapy (RIT) involves injection of some kind of solutions totendons and ligaments and provides new cell proliferation on the soft tissue. Whenliterature is considered we couldn't find numerous research about 10% dextroseinjection in patients with SIS. The aim of this study is to assess the effectiveness ofthe dextrose injection on the pain, functional outcomes and magnetic resonanceimaging (MRI) findings in patients with SIS.This was a prospective, randomised, placebo controlled and single blind studywhich was planned among 80 patients who had chronic shoulder pain and applied tooutpatient clinic in Department of Physical Medicine and Rehabilitation at TheMarmara University School of Medicine, were diagnosed as SIS by physicalexamination and MRI findings. The patients were randomly assigned into two groupsas therapy (dextrose) and control (lidocaine) groups each one consisting of 40patients. The 40 patients in therapy group were injected with 3 ml solution whichwas made of 1 ml 10% dextrose and 2 ml lidocaine, the 40 patients in control groupwere injected with only 3 ml lidocaine. The injections were repeated for both groupstwo times in 4 weeks with 2 weeks interval. All the patients received a homerehabilitation programme which includes exercises and local hot-cold therapy. It wassuggested to all patients to use paracetamol maximum 2000 mg per a day if it isneeded. They were evaluated before any treatment, 1 month after last injection,following at 3. month and 6. month as totally 4 times. 37 patients from therapy groupand 36 patients from control group completed the study.The clinical evaluation was based on to quantify shoulder ROM, pain assesmentwith visual analog scale (VAS) during the daytime and at nights. AdditionallyUniversity of California Los Angeles (UCLA), Constant-Murley (Constant) andquick Disabilities of Arm Shoulder and Hand (Quick-DASH) scales were used toassess shoulder functions and daily living activities of patients. MRI evaluationswere done before any treatment and at 3. month evaluation after the second injectiontherapy.The statistically significant improvement in VAS, q-DASH, Constant and UCLAscales were obteined in both of two groups (p<0,05). But there was not a statisticallysignificant difference between two groups for all of these scores (p>0,05).There was statistically significant improvement in measurement of shoulderflexion, abduction, internal and external rotation in both two groups in the first 3months. The measurement of flexion at the 6. month evaluation in therapy group wasshowed a statisticaly significant improvement according at the beginning evaluation(p=0,003). However in control group there was not a statistically significantimprovement of the flexion degree at the 6. month evaluation (p=0,083).There was not a significant difference in MRI findings between two groups atthe beginning and 3.month evaluations (p>0,05).As a result; 10% dextrose injection contribute to continue improvement in ROMmuch more longer than only lidocaine injection therapy in patients with chronicshoulder pain related to SIS. However, there is not a significant difference betweentwo groups for pain scores, functional outcomes and MRI findings.Key words: Prolotherapy, regenerative injection therapy, subacromial impingementsyndrome, VAS, Constant-Murley scale, UCLA scale, DASH scale