Doğal malzemenin renk ve dokusunun mekâna etkileri 21.yy mimarisinden örnekler

Abstract

Doğal malzemenin renk ve dokusunun mekâna etkilerinin anlatıldığı ve 21. yy mimarisinden örneklerin verildiği bu tezde elde edilen bulgular mimarların proje fotoğrafları üzerinden betimlenerek elde edilmiştir. Çalışmanın temel paradigmasını oluşturan bu analizde araştırmacı kendi öznelliği peşinde koşarken, elde ettiği bulguları tümevarımcı bir teknikle tezinin araştırma bölümü olan dördüncü bölümde anlatmaya çalışmıştır. Tezde mimarların doğal olan ile ilişkisini `malzeme, renk ve doku` bağlamında sürdürmeye çalıştığı görülmektedir. Mimar malzemenin organik bağını bu üçleme çerçevesinde `mekânın ruhunu` deneyimleyecek olanları yansıtmaya çalışmaktadır. İlişkili mekânlar yaratma çabası olarak görülen bu kombinasyon, tasarımın en doğal haliyle mekâna yansımasını sağlamaktadır. Tezde örnek olarak verilen 21. yüzyıl mimarlarının yapı ve doğal yaşam ile ilişkiler kurabilen başarılı mekânlar ortaya koydukları görülmektedir. Günümüzde soyut geometrik şekillerle ortaya çıkarılmış̧ yapıların tasarımının öncül parametrelerine malzeme, renk ve dokunun dayanak oluşturduğu görülmektedir. Mimarların tasarımlarında sosyal ve fiziksel açıdan içe kapalı modernist yapılara doğal olanın derin izlerinin malzeme, renk ve doku çerçevesinde verildiği görülmüştür. Günümüz mimarisinde doğal olanın anlamı giderek yitirilmektedir. Mekânda kullanılan doğal malzeme mekânın karakteristik özelliğini oluşturarak yapı ile bütünleşmesine yardımcı olmaktadır. Mimarların tasarımlarında malzeme, renk ve dokunun yaratacağı atmosfer ve doğal dinamiklerin, mekân ölçeğinde karşılık bulduğu görülmektedir.

The insights put forward in this thesis, which discusses the spatial effects caused by colors and textures of natural materials and demonstrated through examples taken from the 21st century, were obtained through an analysis of photography of architectural projects. Such an analysis is presented as a foundational paradigm for this work. In the 4th chapter, which represents the research portion of the thesis, the author explains her findings through a technique of inference, while attempting to avoid personal subjectivity. In this thesis, the architect's relationship with the concept of `the natural`, in the context of `materials, colors and textures` is explored. In the framework of such a triad, the architect attempts to reflect the organic connection which can be experienced through the `spirit of the space.` Related spaces, seen as part of a creative effort, represent this notion of the most natural state of design based on combination. In this thesis examples of places will be presented where relations between 21st century architectural structures and natural living were successfully established. It is now clear that materials, colors and textures form the basis for the norms of design alongside abstract and geometric forms. In the designs of the architect, from both a social and physical point of view, the deep traces of that which is natural are bestowed upon inwardly closed modernist structures in a framework of materials, colors and textures. In today's architecture, the meaning of what is natural is increasingly lost. That natural materials used in spaces can aid in making a structure whole along with the spaces characteristic particularities is clear. Further, it is observed that the atmosphere that can be created through the application of materials, colors and textures within the architectural design and the natural dynamic in the scale of the open place are interrelated.