Kardiyovasküler cerrahi sonrası akut böbrek hasarının erken tanısında solubl ürokinaz plazminojen aktivatör reseptör

Abstract

Amaç: Akut böbrek hasarı(AKI) açık kalp cerrahisi sonrasında diğercerrahilere oranla daha sık gözlenen ve hastaların morbiditesi ve mortalitesi üzerindeönemli etkiye sahip bir komplikasyondur. Kalıcı hasar gelişmeden önce böbrekhasarının erken evrelerinde tanınması hayati bir öneme sahiptir. Çalışmamızda akutböbrek hasarının erken evrede tanınmasında suPAR, NGAL, sistatin C karşılaştırıldı.Gereç ve Yöntem: Yapay kalp akciğer makinası ile elektif olarak ameliyataalınan öncesinde bilinen bir böbrek hastalığı olmayan, aydınlatılmış onamı alınan105 hasta çalışmaya dahil edildi. Demografik ve açık kalp cerrahisi ile ilgili verilerkaydedildi. Serum kreatinin, plazma ve idrarda NGAL, plazmada suPAR içinörnekler alındı. preoperatif, yoğun bakım yatışını takiben 2. saatte ve 24. saattealındı. Hastalar KDIGO (Böbrek Hastalıkları: Global sonuçları iyileştirme)sınıflamasına göre renal hasar gelişen ve gelişmeyen olarak iki gruba ayrıldı.Bulgular: Çalışmaya dahil ettiğimiz 105 hastada AKI insidansını %38 olaraksaptadık. AKI gelişen ve gelişmeyen hastalar arasında yaş, boy, cinsiyet, vücut kitleindeksi, peroperatif eritrosit süspansiyonu, taze donmuş plazma, peroperatif veyoğun bakım ünitesi vazoaktif ilaç kullanımı, cerrahilerin pompa ısıları, pompasüreleri, kross klemp süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkbulunmamıştır. AKI gelişmeyen grupta postoperatif ekstübasyon saatleri ortalama9(8-14) iken, AKI gelişen grupta ortalama 12.5(8-27.5) olarak saptanmış olup busonuç istatistiksel olarak anlamlı idi(p=0.0024). Ayrıca AKI gelişen ve gelişmeyengrup arasında yoğun bakım yatış günü ve eve taburcu günü açısından istatistikselolarak anlamlı fark saptandı (sırasıyla p=0.015 ve p=0.012). KPB sonrası renalreplasman ihtiyacı ise 1(%0.95) olup exitus ise 7 hastada (%6.6) olarak tespit ettik.AKI grubu derecesi arttıkça yoğun bakım yatış günü, serviste takip günü ve mortalitearasında ilişki olduğu tespit edildi. Çalışmamızda suPAR biyobelirtecinin AKI gelişen ve gelişmeyen gruplakarşılaştırıldığında izole KABG (Koroner Arter Bypass Greftleme) cerrahisi geçirenhastalarda postoperative 24. Saatte AKI tanısını öngörmede istatistiksel olarakanlamlı bulduk. Sistatin C ise hastaların yoğun bakım yatışını takiben 2. ve 24. saatteAKI tanısını öngörmede istatistiksel olarak anlamlı idi. NGAL plazma ve idrarölçümlerinde ise ölçüm zamanlarındaki değişim anlamlı olsa da AKI tanısınıöngörmede başarısız olduğu saptandı.Sonuç: Çalışmamız, açık kalp cerrahisinde AKI'nin erken tanısı için suPARbiyobelirtecinin değerlendirildiği ilk prospektif çalışmadır. AKI gelişen vegelişmeyen hastalarda cerrahi sonrası suPAR değerleri yükselmiştir ancak budeğişim AKI'yi öngörmede yetersiz kalmıştır. NGAL plazma ve idrar değerleri deAKI tanısını öngörmede yetersiz kalırken, postoperatif 2. ve 24. saat Sistatin Cdeğerleri AKI'yi öngörebilmiştir. Yeni biyobelirteçlerin rutin kullanıma girmesiyle AKI tanısının erkendönemde öngörülmesi ve prognozun tahmini açısından AKI tanı ve tedavisininsürdürülebilirliği konusunda ilerleme sağlanabilecektir.

Aim: Acute Kidney Injury (AKI) is a complication having importantimpacts on patients' morbidity and mortality, and is seen more frequently after openheart surgeries compared to other surgeries. It is vital to detect at the early phases ofkidney injury before permanent damage. In this study we compared suPAR, NGAL,cystatin C in the detection of acute kidney injury at the early stages of AKI.Materials and Methods: 105 patients with obtained written informedconsent, no history of known kidney disease and scheduled for elective cardiacsurgery with cardiopulmonary bypass machine are included. Data related todemographics and open heart surgery are obtained. Samples for serum creatinine,plasma and urine NGAL, plasma suPAR are obtained at the time points ofpreoperative, 2. hour and 24. hour after admission to ICU. Patients divided into twogroups as acute kidney injury group and non-AKI group according to KDIGO(Kidney Diseases: Improving Global Outcome) classification.Results: We found 38% of AKI incidence in 105 patients enrolled to ourstudy. The is no statistically significant difference between AKI group and non-AKIgroup with the parameters of age, length, gender, body mass index, usage ofperoperative eritrocyte suspension, fresh frozen plasma, vasoactive drugs bothperoperative and during intensive care, pump temperatures during surgeries, pumpduration, cross-clemp duration. In AKI group the time of postoperative extubation12.5(8-27.5) hours, non-AKI group mean duration of extubation 9(8-14) hours, thesefindings were statistically significant(p=0.0024). Statistically significant differencewas found in the duration of intensive care and discharge to home (p=0.015, p=0.012respectively). We found 1(0.95%) patient for the need of renal replacement therapyafter cardiopulmonary bypass and 7(6.6%) patient was died. It is found that the is acorrelation with intensive care days, service care days and mortality as AKI stageincreases. We found that suPAR biomarker values were statistically significant forprediction of AKI after 24 hour of ICU admission only CABG surgery patients whenAKI and non-AKI groups compared. Cystatin C values were statistically significantfor the prediction of AKI at 2 and 24 hours after admission of ICU. NGAL plasmaand urine values were not statistically significant for prediction of AKI even thoughthe changes are statistically significant in subgroup analysis.Conclusion: Our study is the first prospective study which evaluating suPARbiomarker for the early diagnosis of AKI in open heart surgeries. Both AKI and nonAKIgroups have elevated suPAR values but this change is not statisticallysignificant to predict AKI diagnosis. NGAL plasma and urine values also could notsuccess for prediction of AKI diagnosis, postoperative 2 and 24 hours' cystatin Cvalues has shown to predict AKI diagnosis.It can be proceeded on sustainability of AKI diagnosis and treatment topredict AKI diagnosis at early stages and to estimate the prognosis with the help ofthe routine usage of new biomarkers