Bölge IV ekstensör tendon yaralanmalarının üç farklı dikiş yöntemi ile onarımı sonrası uygulanan erken aktif hareketin onarım sahasındaki ayrışma üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
GİRİŞ VE AMAÇ : Ekstensör tendon yaralanmalarında cerrahi tedavinin başarısı, kullanılan onarım tekniğinin özelliklerinin yanısıra onarım sonrası uygulanan rehabilitasyon programı ile de ilgilidir. Tendon onarımı sonrası erken başlanan hareket tendon iyileşmesini hızlandırır, yapışıklığı önler. Biz bu çalışmada 3 farklı dikiş tekniği ile onarılan ekstensör bölge IV tendon onarımı sonrası uygulanan erken aktif hareketin onarım sahasındaki ayrışma oluşumu üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.GEREÇ VE YÖNTEM : Çalışma için taze donmuş kadavraların humerus orta seviyesinden alınmış 9 adet üst ekstremitesi kullanıldı. Ekstensör tendon sağlamken bölge IV tendon uzunluğu ve parmağı fleksiyon ve ekstansiyona getirmek için gereken kuvvetler ölçüldü. Daha sonra tendon kesilip onarılarak aynı ölçümler yapıldı. Onarım için 3 farklı dikiş tekniği - çift Modifiye Kessler, çift Figure of Eight (figür 8) ve Running İnterlocking Horizontal Matress (RİHM) (Horizontal kilitlenen devamlı mattress) ve 3-0 PDS dikiş kullanıldı. Her parmak için ani yüklenme olmadan tendon aksı boyunca 200 fleksiyon ve 200 ekstansiyon hareketi uygulandı. Her 20 hareket sonrası ayrışma (gap) oluşup oluşmadığı kontrol edildi ve ilk ayrışma (gap)oluşma anı ve 2 mm ayrışma (gap) oluşma anı kaydedildi. Ayrışma oluşmayan tendonlara önceki kuvvetlerin 2 katı kuvvetle 50 fleksiyon ve 50 ekstansiyon daha uygulandı ve onarım bölgesindeki ayrışma kaydedildi.BULGULAR : Onarılan tendonlara uygulanan repetitif hareketler sonrası hiçbir dikiş tekniğinde yetmezlik (failure) saptanmadı. Hiçbir tendonda ölçülebilir ayrışma (gap) oluşmadı. Ayrışma oluşmayan tendonlara önceki kuvvetlerin 2 katı kuvvetle 50 fleksiyon ve 50 ekstansiyon daha uygulandı. Bunun sonucunda da bir yetmezlik veya ayrışma görülmedi.Onarım sonrası ekstensör tendon uzunluğunda ortalama kısalma Modifiye Kessler yönteminde 6.7 mm, Figure of eight yönteminde 5.9mm, Running İnterlocking Horizontal Mattress yönteminde ise 5.1 mm gözlendi. Bu değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.TARTIŞMA: Ekstensör tendon yaralanmalarında uygulanan birçok dikiş yöntemi tarif edilmiş olmasına rağmen altın standart bir dikiş tekniği gösterilmemiştir. Biz bu çalışmamızda ekstensör tendon tamirinde kullanılan 3 farklı dikiş tekniğini karşılaştırdık. Onarım yapılan tendonlarda erken aktif hareketle onarım bölgesindeki değişiklikleri ve dikiş tekniklerinin tendon kısalması üzerine etkilerini inceledik. Bu dikiş tekniklerinin onarım sonrası erken aktif harekete başlanabilmesi açısından in vitro şartlarda dayanıklı olduğunu saptadık. Kullandığımız dikiş tekniklerinin tendon kısalığı üzerine etkileri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görmedik.SONUÇ : Bu bulgular ekstensör bölge IV tendon yaralanmalarında onarım sonrası erken aktif harekete başlanabilmesi için uyguladığımız her 3 yöntemin güvenli olduğunu düşündürmektedir. Bu çalışma bir in vitro çalışma olup in vivo ve klinik çalışmalarla desteklenmesine ihtiyaç vardır.ANAHTAR SÖZCÜKLER: Ekstensör tendon, kadavra, biyomekanik, aktif hareket,bölge IV INTRODUCTION AND PURPOSE: Success of surgical treatment of extensor tendon injuries is related to the properties of the repair technique used, as well as the postoperative rehabilitation program applied. Early motion after tendon repair accelerates tendon healing and prevents adhesion formation. The purpose of this study was to investigate the effects of gap formation on repair site of postoperative immediate active mobilization after repairing extensor zone iv tendon with 3 various suture techniques. MATERIALS AND METHODS: The study was conducted on 9 fresh-frozen cadaveric upper extremities amputated from mid-shaft of humerus. While the extensor tendon was in place, Zone IV tendon was measured for length and for the amount of forces needed to flex and extend the finger. The same measurements were made after cutting and repairing the tendon. Three different suture techniques were used for repair: Double-Modified Kessler, Double Figure of Eight and Running Interlocking Horizontal Mattress and 3-0 PDS® suture have been applied. Each finger was flexed and extended for 200 times through the tendon axis without any sudden loading. After each cycle of 20 motions, any gap formation was checked, and the first moment of gap formation and the moment of 2 mm gap formation were recorded. The tendons with no gapping were flexed and extended 50 more times with double force and the gap in the repair zone was recorded. RESULTS: We did not detect any failure in any of the suture techniques after applying repetitive motions on the repaired tendons. None of the tendons had measurable gap formation. Additionally, the tendons without gapping were repetitively flexed and extended for 50 times with double force. As a result, any failure or gap was not detected. The average postoperative extensor tendon shortening was 6.7 mm in Modified Kessler, 5.9 mm in Figure of Eight and 5.1 mm in Running Interlocking Horizontal Mattress method. No statistically significant difference among these values was identified.DISCUSSION: A number of suture techniques for extensor tendon repairs have been broadly studied while no golden standard suture technique has yet been defined. In this study we compared 3 various suturing techniques used in extensor tendon repairs. We studied the changes in repair site resulting from early active mobilization and the effects of suture techniques on tendon shortening. We concluded that these suture techniques are resistant in vitro for starting postoperative early active motions. We did not identify any statistically significant difference in the impact of the applied suture techniques on the tendon shortening. CONCLUSION: The results suggest that all 3 techniques applied are reliable for starting early active motion after extensor tendon Zone IV injuries. This is an in vitro study and in vivo and clinical studies are needed for further support. KEY WORDS: Extensor tendon, cadaver, biomechanical, active motion, Zone IV
Collections