Eski Mezopotamya`da din-siyaset ilişkisi (Sumer-Akad-Babil)

Abstract

Eski Mezopotamya'da yaşayan toplumların avcı toplayıcı yaşam biçiminden tarımsal hayata geçmesi sonucunda yerleşik kültür ortaya çıkmıştır. Bu kültürün bir getirisi olarak tapınakların etrafında şekillenen şehirler oluşturulmuştur. Şehir hayatıyla birlikte ortaya çıkan yöneten ve yönetilen sınıflar, şehirlerde daha önceden belirlenmiş görevler çerçevesinde gelişen bir iş bölümüne sahiptiler. Mezopotamya'daki şehirleşmenin ilk dönemlerinde tanrılar tarafından gönderilen emirleri inananlara iletmekle görevli olduklarını ileri süren ruhban sınıfı mensupları yöneticilik gücünü ellerinde tutmaktaydılar. Ancak şehirlerin zamanla zenginleşmesiyle meydana gelen güvenlik ihtiyaçlarından dolayı yönetim gücü adım adım asker kökenli yöneticilerin eline geçmeye başlamıştır. Kral unvanını kullanan asker kökenli yöneticiler öncelikle tanrısal sembolleri kullanarak güçlerini pekiştirmişler, sonrasında da tanrı adına savaştıklarını ileri sürmüşlerdir. Eski Mezopotamya'da din siyaset ilişkisinin en üst seviyeye ulaşması ise Tanrı Kral anlayışıyla gerçekleşmiştir. Bu anlayış esas itibariyle ekonomik gerekçelere dayalı olup, dinsel görünüm arz eden istila politikalarıyla en ileri seviyeye ulaşmıştır.

Established culture has emerged by the result of the society living in Ancient Mesopotamia passing from hunter and gathering lifestyle to agriculturel lifestyle. As a result of this culture, cities has settled around of the temples. The governor and managed classes which had emerged by city life had work sharing by tasks which were determined previously in the cities. In the early periods of urbanization in Mesopotamia the clevery members who claimed that they were in charged to transmit the orders that were send by gods to people, held the power of management in their hand. But because of the security needs that came up as the cities got richer by time, the management power passed step by step to the military background administrators. The military background administrators that used king title, consolidated their powers by firstly using divine symbols and then they claimed that they made war on behalf of gods. In the ancient Mesopotamia, the attainment of the highest level of religious political affiliation came up with the understanding of the God King of Naram-Sin. This understanding was basically based on economic justifications and has reached the highest level with the invasion policies which have a religious appearance.