Shear induced damage of erythrocytes assessed by the decrease of their deformability

Abstract

Önceki mevcut çalışmalarda yüksek kayma geriliminin (≥100 Pa) kan hasarı veya hemolize neden olduğu saptanmıştır. Bunun yanı sıra, fizyolojik değerlerde uygulanan kayma geriliminin eritrosit deformabilitesini iyileştirdiği bilinmektedir (5-20 Pa). Bu çalışmadaki temel amaç eritrosit deformabilitesindeki artış ve bozulma arasındaki eşik değerini saptamak olmuştur (Subhemolitik hasar). Çalışmanın ikincil amacı ise aralıklı uygulanan kayma gerilimi sıklığının subhemolitik hasar eşiğinde herhangi bir değişikliğe yol açıp açmadığının saptanması yönünde olmuştur. Son olarak, eritrosit deformabilitesi çeşitli modeller ile modifiye edilmiş subhemolitik eşik açısından önemi araştırılmıştır.

Mechanical damage or hemolysis in some cases, followed by exposure to high shear stress (≥100 Pa) was recorded in the previous studies. On the contrary, applying shear stress at physiological levels (5-20 Pa, 300 sec) was recently proved to improve erythrocyte deformability. This study aimed to analyze the erythrocyte deformability under shear stress exposure and to determine a breakpoint between improving and impairing erythrocyte deformability (i.e. Subhemolytic threshold). Our second goal was to examine the influence of frequency of intermittent shear stress exposure on subhemolytic threshold. Thirdly, two models of damage were involved in this study to observe how the subhemolytic threshold shifted when erythrocyte deformability was manipulated externally.