Diyabetli yaşlılarda hipoglisemi ve kırılganlık arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Diyabet önemli bir sağlık sorunudur ve yaşlı bireylerde kırılganlık durumuyla birlikte hem fizyolojik hem de bilişsel rezervlerde azalmaya sebep olabilir. Kırılgan yaşlının hipoglisemi yönetiminde standart yaklaşımlardan farklı yolların izlenmesi gerekir; ancak literatürde bu konudaki çalışmalar oldukça sınırlıdır. Araştırma 65 yaş ve üstü bireylerde kırılganlık ile hipoglisemi arasındaki ilişkilerin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlandı. Araştırma 196 hastayla yapıldı. Veriler Yaşlı Bireyleri Tanıtıcı Bilgi Formu, Hipoglisemi Korku Ölçeği (HKÖ) ve Edmonton Kırılganlık Ölçeği (EKÖ) olmak üzere 3 bölümden oluşan anket formuyla toplandı, SPSS 26 isimli istatistik paket programında sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, t testi, tek yönlü varyans analizi (ileri analizi Tukey HSD), Pearson korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılarak analiz edildi. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edildi. Olguların %69.9'u kadın, %82.1'i 65-74 yaş aralığında olduğu, %76.5'nin kan şekerinin tanıdan sonra en az bir kez 70 mg/dl'nin altına düştüğü (hipoglisemi) ve %17.8'nin şiddetli kırılgan olduğu belirlenmiştir. EKÖ puan ortalamasının hipoglisemi sorunu yaşayan bireylerde (7.86±3.02) hipoglisemi sorunu yaşamayanlara (6.26±3.12) göre; hipoglisemi duyarsızlığı olanlarda (8.22±3.31) hipoglisemi duyarsızlığı olmayanlara göre (6.26±3.12) anlamlı olarak yüksek olduğu saptanmıştır (p=.02 ve p=.007). Hem HKÖ toplam puanı, hem de HKÖ davranış ve kaygı alt boyutları ile EKÖ puanı arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur (sırasıyla, r=.32, p<.001; r=.27, p=.001; r=.30, p<.001) Linear regresyon analizi bireylerin hipoglisemi korku düzeyinin kırılganlık puanını %10 oranında açıkladığını göstermiştir. (R2 Linear: 0.104, p<0.001) Sonuç olarak, diyabeti olan bireylerin hipoglisemi korku puanları arttıkça kırılganlık puanları da artmaktadır. Hipoglisemi korkusu kırılganlık durumunun %10'unu açıklamaktadır. Bulgular yaşlı diyabetli bireylerde kırılganlığın önlenmesinde hipoglisemiyi önlemenin önemini anlatırken, diğer yandan kırılgan diyabetli yaşlılarda hipoglisemi riskini azaltacak yaklaşımların önemine de dikkat çekmektedir. Anahtar Kelimeler: Diyabet, Hipoglisemi, Kırılganlık, Yaşlılık, Hemşire

Diabetes is an important health problem and may cause a decrease in both physiological and cognitive reserves when featured with the state of frailty in elderly individuals. Different approaches should be followed in the management of hypoglycemia in the frail elderly; however, the number of studies on this subject is quite limited in the literature. This study has been designed as a descriptive study to examine the relationship between frailty and hypoglycemia in individuals aged 65 years and above. The study was conducted on 196 patients. Data were collected through a questionnaire consisting of 3 parts as the Descriptive Information Form for Elderly Individuals, the Hypoglycemia Fear Scale (HFS) and the Edmonton Frailty Scale (EFS) and using in SPSS 26 statistical package program through numbers, percentages, means, standard deviations, t test, one-way analysis of variance (with Tukey HSD post hoc test), Pearson correlation analysis and Regression analysis. Significance level was taken as p<0.05. It was found that 69.9% of the subjects were female, that 82.1% were at the 65-74 age range, that blood sugar levels of 76.5% dropped below 70 mg / dl at least once after diagnosis (hypoglycemia) and that 17.8% were severely frail. The EFS mean result was higher in individuals who had hypoglycemia (7.86±3.02) than those who did not have hypoglycemia (6.26±3.12); hypoglycemia insensitivity (8.22±3.31) was found to be significantly higher than those who did not have hypoglycemia (6.26 ± 3.12) (p = .02 and p = .007). A significant positive correlation was found between both of HFS total score and HFS behavior and anxiety sub-dimensions and EFS score (r =.32, p <.001; r =.27, p=.001; r=.30, respectively). p<.001) Linear regression analysis showed that hypoglycemia fear level of individuals explained frailty score by 10%. (R2 Linear: 0.104, p<0.001). As a result, when the hypoglycemia fear scores of individuals with diabetes increase, the frailty scores increase. Fear of hypoglycemia explains 10% of the frailty. These results indicate the importance of preventing hypoglycemia in the prevention of fragility in eederly people with diabetes, thereby highlighting the importance of approaches to reduce the risk of hypoglycaemia in elderly people with bittle diabetes.Keywords: Diabetes, Hypoglycemia, Frailty, Elderly, Older, Nurse