Kırım Türklerinin sürgünü ve vatana dönüş için milli mücadele hareketi (1944-1990)

Abstract

oz Çalışmamızda II. Dünya Savaşı sırasında Alman orduları tarafından Kırım'ın işgal edilmesiyle, burada yaşayan Kırım Türklerinin `Almanlarla işbirliği yaparak vatana ihanet ettikleri` suçlamasına maruz kalarak vatanlarında topluca sürülmeleri ele alınmaktadır. Sürgünden sonra Kırım'ın durumu, sürgünde verilen hayatta kalma çabası ve Kırım Türklerinin vatana dönüş için milli mücadele hareketi üzerinde ayrıntılı bir şekilde durulmaktadır. Çalışmamız neticesinde varılan sonuç, II. Dünya Savaşı sırasında bir kısım Kırım Türkünün Almanlarla işbirliği yaptığı, fakat bunun bütün bir toplumun vatana ihanetle suçlanmasına ve akabinde vatanlarından sürgün edilmesine yol açacak bir boyutta olmadığıdır. Bu durumda sürgünün arkasında başka sebeplerin yaüığı ortaya çıkmaktadır. Sürgünün boyutları ele alındığında bunun bir soykırım hareketi olduğu ve Sovyet devletinin insanlık su£u işlediği meydana çıkmaktadır. Sürgün sonrasında Kırım Türklerinin vermiş olduğu milli mücadele hareketinin, Sovyet resmi makamlarının iddia ettiği gibi `Sovyet karşıtı` bir hareket değil, bilakis insan hak ve hürriyetlerine saygılı, demokratik kurallar çerçevesinde anayasal haklarını elde etmek isteyen bir hareket olduğu hükmüne varılmaktadır. ABSTRACT During the II. World War, invasion of Crimea by the German Army and the accusation of Crimean Turks for the betrayal of their homes by cooperating with Germans and their exile from their land is the main content of our work. The position of Crimea after the exile, their fight for the exisumce and their struggle for returning their homes discussed with detail. At the end of our work it is clearly seen that some part of Crimen people cooperated with Germans but it is unfair to accuse all the people for this reason and exile them. It is clear that there should be another reasons for the exile.By loking at the limits of the exile it is seen as a genoside. It is a fault to the humanity by the Soviet State. The national struggle of Crimean Turks after the exile is not a` against Soviet war` but it is a struggle respectful for the human rights and liberties, looking for their future in good will to expecting their constitutional rights at the end.

oz Çalışmamızda II. Dünya Savaşı sırasında Alman orduları tarafından Kırım'ın işgal edilmesiyle, burada yaşayan Kırım Türklerinin `Almanlarla işbirliği yaparak vatana ihanet ettikleri` suçlamasına maruz kalarak vatanlarında topluca sürülmeleri ele alınmaktadır. Sürgünden sonra Kırım'ın durumu, sürgünde verilen hayatta kalma çabası ve Kırım Türklerinin vatana dönüş için milli mücadele hareketi üzerinde ayrıntılı bir şekilde durulmaktadır. Çalışmamız neticesinde varılan sonuç, II. Dünya Savaşı sırasında bir kısım Kırım Türkünün Almanlarla işbirliği yaptığı, fakat bunun bütün bir toplumun vatana ihanetle suçlanmasına ve akabinde vatanlarından sürgün edilmesine yol açacak bir boyutta olmadığıdır. Bu durumda sürgünün arkasında başka sebeplerin yaüığı ortaya çıkmaktadır. Sürgünün boyutları ele alındığında bunun bir soykırım hareketi olduğu ve Sovyet devletinin insanlık su£u işlediği meydana çıkmaktadır. Sürgün sonrasında Kırım Türklerinin vermiş olduğu milli mücadele hareketinin, Sovyet resmi makamlarının iddia ettiği gibi `Sovyet karşıtı` bir hareket değil, bilakis insan hak ve hürriyetlerine saygılı, demokratik kurallar çerçevesinde anayasal haklarını elde etmek isteyen bir hareket olduğu hükmüne varılmaktadır. ABSTRACT During the II. World War, invasion of Crimea by the German Army and the accusation of Crimean Turks for the betrayal of their homes by cooperating with Germans and their exile from their land is the main content of our work. The position of Crimea after the exile, their fight for the exisumce and their struggle for returning their homes discussed with detail. At the end of our work it is clearly seen that some part of Crimen people cooperated with Germans but it is unfair to accuse all the people for this reason and exile them. It is clear that there should be another reasons for the exile.By loking at the limits of the exile it is seen as a genoside. It is a fault to the humanity by the Soviet State. The national struggle of Crimean Turks after the exile is not a` against Soviet war` but it is a struggle respectful for the human rights and liberties, looking for their future in good will to expecting their constitutional rights at the end.