Aziz Bernard ve hıristiyanlık tarihindeki yeri

Abstract

Aziz Bernard Hıristiyan manastır geleneğinin önemli figürlerinden biridir. On ikinci yüzyılda mevcut manastır düzeninde reform gerçekleştirmek isteyen Sistersiyenlere katılmış ve tarikatın gelişmesine önemli katkılarda bulunmuştur. Bir taraftan manastır yaşamını yücelten ve Hıristiyan maneviyatı alanında günümüzde de önemini sürdüren eserler kaleme alan Aziz Bernard diğer taraftan yaşadığı dönemin siyasi, sosyal ve dini hayatında Avrupa çapında etkileri olan hemen her olaya karışmış ve diplomatik görevlerde bulunmuştur; bunların en önemlileri Tapınak Şövalyelerinin resmiyet kazanması, II. Innocent ve II Anacletus arasında geçen Papalık Hizipleşmesi, Peter Abelard ve la Porréeli Gilbert'in yargılanmaları, II. Haçlı seferi vaazları, çeşitli piskoposluk ve manastır atamalarında oynadığı rollerdir. Yazılarında Kilise Babaları geleneğine bağlı kalan Aziz Bernard yaşadığı yüzyılda gelişen skolastik felsefeye karşı mensup olduğu manastır teolojisinin en etkili savunucularından biri olmuştur.Bu çalışmada Aziz Bernard'ın manastır geleneğine mensup olmasına rağmen sosyal yaşamda oynadığı yoğun rolün temelleri incelenecektir. Manastır geleneğinin Mısır'da ortaya çıkmasından itibaren keşişlerin içinde bulundukları toplumla ilişkileri incelendiğinde dünyayı terk etme anlayışının hiçbir zaman insan topluluklarından tam bir kopuş manasına gelmediği görülecektir. Roma düzeninin çökmesinden on ikinci yüzyılda Avrupa'daki gelişmelere kadar manastırlar ve çevrelerindeki topluluklar çeşitli bağımlılık ilişkileri kurmuşlardı. Aziz Bernard da bir taraftan parçası olduğu feodal ilişkilere uygun faaliyetler yürütmüş diğer taraftan da bağlı kaldığı Manastır Teolojisi içerisinde Tanrı-İnsan ilişkisine dayanarak Tanrının topluma yön veren eli rolünü üstlenmiştir.

Saint Bernard is one of the important figures of the Monastic Tradition in Christianity. He joined the Cistercian Order aiming to reform the existing monastic system and he made important contributions into the development of the order in the XIIth Century. Saint Bernard, on the one hand, wrote several books glorifying the monastic life in that they have not lost their importance for the Modern Christian Spirituality yet; on the other hand he interfered in nearly all important political, religious, and social events of his time and undertook some diplomatic duties; the most important of them are the Pontifical approval of the Knights Templar, the Schism between Innocent II and Anacletus II, the trials of Peter Abelard and Gilbert de la Porrée, the preaching for the Second Crusade, and some interventions in the elections of bishops and abbots. He was a member of the Patristic Literature in his writings and he became one of the most effective defenders of the monastic theology against the scholastic philosophy.The basis of his intensive activities versus his loyalty to the Monastic tradition will be inquired in this work. When the relations, since the beginning of the monastic tradition in Egypt, between monks and the society which they live in are examined, it can be seen that the notion of leaving the world does not mean a sharp split from the human society. The monasteries and the societies around them developed some models of mutual dependency. Saint Bernard, on the one hand, was seriously busy in different activities in association with his feudal ties; on the other hand, he undertook the role of the God?s hand shaping the society.