Osmanlı`da iktisadi suçlara bir örnek: Ondalık ağnam uygulamasında Sayıcı İsmail Ağa`nın yolsuzluğu
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma, suç ve ceza infaz sistemlerinin tarihi üzerine yeni gelişmeye başlayan, sosyal tarih bağlamındaki literatür kapsamında, Osmanlı'da iktisadi suçları ondalık ağnam uygulamasından örneklerle değerlendirmeyi amaçlamaktadır. İlk bölümde suç ve ceza kavramları ile ilgili olarak, hem kriminoloji hem de yeni gelişmeye başlayan suçun iktisadi analiziyle ilgili literatürdeki temel kuramsal yaklaşımlar tanıtılarak iktisadi suç kavramı kriminolojik bir kategori olarak tanımlanmaya çalışılmıştır. İlk bölümün sonunda, sosyal tarih bağlamındaki suç tarihi çalışmaları, Avrupa tarihyazımındaki özellikle İngiltere ve Fransa'daki çalışmalara referanslarla tanıtılması hedeflenmiştir.İkinci bölümün başında Osmanlı tarihyazımında son yıllarda artış gösteren suç tarihi çalışmaları yine temel çalışmalar üzerinden örneklendirilmeye çalışılmıştır. Osmanlı ceza hukuku ve yargılamasının klasik dönemdeki yapısı hem hukuki hem de kurumsal açıdan izah edilerek Osmanlı suç tarihi çalışmaları açısından bu yapının ürettiği kaynaklar tanıtılmaya çalışılmıştır. İkinci bölüm, Tanzimat'ın ilanından sonra Osmanlı ceza hukuku ve yargılamasındaki temel değişikliklere değinilerek son bulmaktadır.Çalışmanın üçüncü bölümünde ondalık ağnam uygulamasının kurumsal yapısı uygulamanın temel aktörlerinden sayıcılara referanslarla tanıtılmaktadır. Sayıcı İsmail Ağa'nın çeşitli yöntemlerle yaptığı yolsuzluklar arşiv kaynakları bağlamında incelenerek çalışma sonlandırılmaktadır. This study aims to evaluate financial crimes in Ottoman Empire with examples from ondalık ağnam tax policy within the literature in the context of social history which is newly developing in terms of crime and punishment systems. In the first chapter, concept of financial crime is tried to be defined as a criminological category by introducing crime and criminology as well as the nascent literature on the economic analysis of the basic theoretical approaches. At the end of first chapter, studies on crime history in terms of social history are desired to be introduced by giving examples from European historiography especially in Britain and France.In the beginning of the second chapter, recently increasing crime history studies in Ottoman historiography are tried to be illustrated by using basic studies. Structure of the classical period of Ottoman criminal law and proceedings in both legal and institutional aspects are covered in detail and Ottoman historical studies of crime in terms of resources generated by this structure, tried to be introduced. The second chapter concludes by referring to fundamental changes in criminal law after the proclamation of the Tanzimat .In the third chapter, theoretical structure of decimal ağnam policy is introduced with references of sayıcıs who were the basic actors of the policy. This study concludes by giving examples from deed of Sayıcı İsmail Ağa who committed various frauds by numerous acts by studying archive documents.
Collections