Sıçanlarda deneysel depresyon oluşturulması ve bu depresyonun oluş mekanizmasında santral sinir sistemi ara geçiricilerinden noradrenalinin etkisi

Abstract

48 - ÖZET Bu çalışmada; klonidin ve sosyal izolasyon modelleri kullanılarak sıçanlarda deneysel depresyon oluşturulması ve bu modellerin, motor aktivite ve çevreyi araştırma (exploration) davranışları incelenerek davranışsal, beyinde noradrenerjik nöronların etkinliğinin göstergesi olan MHPG-SO4 düze yi ölçülerek biyokimyasal açılardan, depresyonun alt grupları olan kaygılı-durgun ve kaygılı-tedirgin için uygunluğunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Klonidin modelinde; sıçanlara 16 gün serum fizyolojik, klonidin, imipramin ve imipramin + klonidin uygulanmış, dene yin 1., 8. ve 15. günlerinde bu gruplarda çevreyi araştırma (exploration) ve motor aktivite ölçülerek gruplar birbirleri ile karşılaştırılmalardır. Klonidinin gerek 1, gerekse 8. ve 15. günlerde sıçanlarda çevreye ilgiyi, çevreyi araştırmayı ve motor aktiviteyi anlamlı olarak azaltması, imipraminin ise klonidinin bu etkilerini her üç zaman diliminde de önlemesi, süreğen klonidinin neden olduğu beyin bölgelerinde MHPG-SO4 düzeyinde düşme ile noradrenerjik nöronların etkinliğinin azalması, bu modelin davranışsal ve biyokimyasal olarak kay gılı-durgun depresyon için uygun olabileceği kanısına götürmüştür. Sosyal izolasyon modelinde ise; 11 ay tek başlarına izole edilen (izole) ve aynı koşullarda dört tanesi bir arada (toplu) barındırılan sıçanlarda drog öncesi/bazal ve 24 saat sonra/drog sonrası, çevreye ilgi, çevreyi araştırma (exploration) ve motor aktivite ölçümleri yapılmıştır. Bazal değerler incelendiğinde, izole sıçanlarda toplu sıçanlara göre çevreyi araştırmanın, çevreye ilginin daha fazla olduğu ancak motor aktivite artışı bulunmadığı görülmüştür. Amitriptilin ve imipramin izole sıçanlara seçici (selective) etki göstermemiş ler, her iki grupta da gerek motor aktiviteyi, gerek çevreye ilgiyi anlamlı biçimde azaltmışlardır, tzole grubun beyin bölgelerinde MHPG-SO4 düzeyinin yükselmesi ile noradrener j ik nöronların etkinliklerinin artışı, biyokimyasal olarak des teklemekle birlikte, hedef belirti niteliğinde olan motor aktivite artışı saptanamadığından, sosyal izolasyonun kaygılı - tedirgin depresyon için uygunluğunun tartışmaya açık olduğu kanısına götürmüştür.

- 49 - YABANCI DİLDE ÖZET In this study, it has been aimed to induce experimental depression in rats by utilizing clonidine and social isolation models and to evaluate the validity of these models for the s'ubgroups of depression, anxious-retarded and anxious-agitated, behaviorally by investigating motor activity and exploratory behaviors and biochemically by measuring the level of MHPG-SO^ which accounts for the activity of noradrenergic neurons in the brain. In the clonidine model, rats were treated with saline, clonidine, imipramine and imipramine + clonidine for 16 days and on the 1st, 8 and 15*-` days of the experiment explora tion and motor activity of the groups were measured and the groups were compared with each other. The remarkable diminish ing effect of clonidine on exploration and motor activity of rats on the 1st, 8th and 15 days of the experiment, the inhibition of clonidine effects by imipramine in these days and the decreased activities of noradrenergic neurons by means of the reduction of MHPG-SO4 levels in the brain due to chronic clonidine treatment, suggested that this model will be suitable for the anxious-retarded subgroup. In the social isolation model, pre drug/basal and 24 hours later/post drug measurements of exploratory and motor activity behaviors of the rats which were housed for 11 months under the some conditions, alone (isolated) and groups of four (group-housed), were made. When basal findings were evaluated, it was seen that, the isolated rats showed more interest to the environment; increased exploration compared to the group - housed rats but there was no increase in motor activity. Amitriptyline and imipramine didn't have any selective effects on the isolated rats and decreased the motor activity and exploration remarkably in both groups. Although there is biochemical evidence of support that increasing of MHPG-SO4 levels in the brain accounts for the increased activity of the noradrenergic neurons, the validity of the social isola tion model to anxious agitated depression is still open to argument since motor activity increase, being the target symptom, was not detected.