Plastik kaplarda ilacın adsorpsiyonu

Abstract

?98- ÖZ ET Bu çalışmada memleketimizde üretilen dört çeşit ve ithal edilen bir çeşit polietilen ilaç kabı, içindeki beş çeşit koruyucu ile hızlandırılmış stabilite testine tabi tutul muştur, üç ay boyunca her hafta yapılan ölçümler sonucunda fenilmerküri nitratın en dayanıklı,klorkrezolün ise en dayanıksız olduğu bulunmuştur. Benzalkonyum klorürün plastik kapta hızlandırılmş teste uygun olmadığı tespit edilmiştir. Koruyu cuların ve polietilen kapların stabiliteye ait sıralaması bunlara ait çizilen grafiklerden elde edilen t90 değerleri esas alınarak aşağıdaki şekilde yapılmıştır. Klorkrezol < Thiomersal < Metil paraben < FMN Alçak yoğunluklu polietilen D < Yüksek yoğunluklu polietilen C < Yüksek yoğunluklu polietilen B < Alçak yoğun luklu polietilen A. ( Plastik A;ithal edilen polietilen kabı göstermektedir ve en dayanıklı olar&k bulunmuştur.) Polietilen kaplardaki dört çeşit koruyucu farklı temperatür ve relatif rutubete sahip ortamlarda 12 hafta bekletilmiş, sonuçta metil parabenin en dayanıklı, klorkrezolün en dayanıksız olduğu tespit edilmiştir.Burada da benzalkonyum klorürün polietilen kapta yüksek temperatürde bekletilmeye uygun olmadığı tekrar görülmüştür. Hızlandırılmış stabilite testleri boyunca çözel--99- tilerin pH'ları ölçülmüş ve kaplardaki ağırlık kayıpları bulunmuştur. Buna göre en fazla geçirgenliğe uğrayan metil paraben, en az uğrayan ise klorkrezoldür. Plastik kaplardaki geçirgenlik sıralaması; Alçak yoğunluklu polietilen A < Yüksek yoğunluklu polietilen B < Yüksek yoğunluklu polietilen C < Alçak yoğun luklu polietilen D şeklindedir. ölçümler sonucuna göre polietilen kaplarda pH değişiklik sıralaması aşağıdaki gibidir. Alçak yoğunluklu polietilen A < Yüksek yoğunluklu polietilen B < Alçak yoğunluklu polietilen D < Yüksek yoğunluklu polietilen C. Temperature dayanıklı şekilde özel olarak üretilmiş polietilen kaplardaki koruyucu stabilitesi üzerine otoklav sterilizasyonunun (120° C / 20 dak.) etkisi de araştırıl mıştır. Buna göre koruyuculardaki kayıp %'leri sırası ile klorhekzidin glukonat, fenilmerküri nitrat ve thiomersal için 5.6, 11.4 ve 24.17 olmuştur. Bütün denemelerde şahit olarak cam şişe de kullanılmıştır. Denemeler sonucunda koruyucuların plastik kaptaki kayıplarının cam şişede kinden daha fazla olduğu bulunmuştur.

-100- SUMMARY In this work, five kinds of preservatives in three polyethylene containers marketed in Turkey and one imported polyethylene container were subjected to accelerated stabi lity tests that continued for three months with determination every week.Phenylmercuric nitrate and chlorocresol were found to be the most and the least stable preservatives respect ively. Benzalkonium chloride was unsuitable for accelerated stability tests. The polyethylenes contained preservatives were ranked according to their- stability as : Low density polyethylene D < High density poly ethylene C < High density polyethylene B < Low density poly ethylene A Four preservatives in polyethylene containers were also kept in air of various temperatures and relative humi dities for 12 weeks. The results showed that methyl paraben was the most stable preservative and chlorocresol the least. pH values of the solutions were measured during accelerated stability tests and weight loss of containers were evaluated. Methyl paraben was found to be the most permeated preservative and chlorocresol the least. The order of permeation of polyethylene containers were :-101- Low density polyethylene A < High density polyethy lene B < High density polyethylene C < Low density polyethy lene D The loss of the preservatives in autoclave sterili zation were tested and found that the order of losses were % 5.6 for chlorhexidine gluconate, % 11.4 for phenylmercuric nitrate and % 24.17 for thiomersal. This investigation proved that preservatives suffered appreciable losses in plastic containers in varying conditions.