II. Abdülhamid döneminde güvenlik politikaları ve coğrafi mobilizasyon

Abstract

19. yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu'nda Hamidyen Dönem (1876-1909), modern devlet aygıtının inşasında önemli bir dönüm noktası olarak ortaya çıkmaktadır. Bu dönemdeki güvenlik reformları modern devlet inşa sürecini anlatan örneklerden biridir. Coğrafi hareketlilik, güvenlik politikalarının bir parçası olarak Hamidyen dönemdeki kritik meselelerdendir. Politik elitlerin, temel olarak politik problemlere dayanan yeni tehdit algıları, onların ilgilerini sezonluk işçilere, yabancı işçilere ve gizli örgütlerin üyelerine yöneltmektedir. Bunların yanında yeni hukuki ve idari güvenlik reformları Avrupa'daki anti-anarşist korkudan ve eylemle propagandaya karşı düzenlenen anti-anarşist düzenlemelerden etkilenmiştir.Tehdit algısı politik merkezin güvenlik söylemini etkilemektedir. Serseri ve fesadın yeni kullanımları kötücül anlamda anarşizm ve anarşist ile söylemsel bir bağ oluşturmuştur. Bunun yanında, bu durum iç ve dış düşmanlara karşı imparatıorluğu birleştirme amacına dayanan güvenlik ideolojisine atıfta bulunmaktadır. Bu çalışmada arşiv kaynakları kullanılarak güvenlik konsepti içinde görülen uluslararası ve dahili pasaport düzenlemeleri ve otel düzenlemeleri ile ki aynı zamanda alt yapısal iktidar aygıtlarıdır, Hamidyen dönemin tehdit algısı, güvenlik politikaları ve coğrafi hareketlilik arasındaki bağ gösterilmeye çalışılmıştır.

The Hamidian era (1876-1909) appears as a crucial point of founding the modern state aparatus in the 19. century Ottoman Empire. The security reforms during this era are one of its examples. The geographical mobilization is one of the critical issues in the Hamidian era as a part of security policies. The new threat perceptions of the political elites, mainly based on political problems, directed their attention to the seasonal workers, foreign workers and members of secret societies. Besides this, the new legislative and administrative security reforms are also influenced by the anarchist fear in Europe and the anti-anarchist regulations against ?propaganda by deed?.The threat perceptions affected the security discourse of political center. The new usages of ?vagrant? and ?mischief? create a discoursive link to the ?anarchism? and ?anarchist? in their pejorative meanings. In addition to that, it refers to the security ideology which is based on the aim of unifying the empire against its ?internal and external enemies?.This study aims at exploring the relation between Hamidian threat perception, security policies and geographical mobilisation by analyzing the international and internal passport regulations and hotel regulations, which appear as a sign of not only security concept but also the infrastructural power tools, with using archival materials.