Aksidental atrofi gösteren timuslarda timus lenfositlerinin T lenfosit belirleyicileri ile incelenmeleri

Abstract

ÖZET Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Patoloji Anabil im Dalı'nın otopsi materyali içinden 12 atrofik timusu inceledik. Otoliz göstermeyen otopsilerden çıkarı lan timuslardan alınan doku örneklerinden, hücreleri ayrıştırarak sitosantrifüj preparatları hazırladık. Bu preparatlara DAKO-APAAP kit - System 40 kullanarak T4, T8, Tll monoklonal antikorları uyguladık. Her birinde hücre sayımı yaparak T alt gruplarının % oranlarını saptadık. Çalıştığımız vakalara ait patoloji raporlarına göre vakalarımız hafif, orta ve ağır atrofi göstermekte idi. Bu timuslara ait hücre sayımları kontrol grubumuz ile karşılaştırıldığında çarpıcı bir lenfosit kaybı gösterdi. Bu lenfosit kaybı aşamalı olup patolojik sonuçlarımız ile uyumlu idi. istatistik hesaplamalar ve bunlara ilişkin grafiklerle gözlemlerimizin doğruluğu onaylandı. Bulgular gözden geçirilerek irdelendi. Atrofi gösteren timus larda T lenfositlerin hafiften ağıra doğru aşamalı olarak tümünün zarara uğradığı, ancak T4 (He lper /Inducer ) lerdeki eksilmenin daha anlamlı olduğu saptandı. Bulgularımızın immünoloji bilgilerine ışık tutacağı sonucuna varılırken, daha çok sayıda vakayla çalış ı larak, ayrıntı lı ve değişik yöntemlerle desteklenecek başka araştırmalara gereksinim duyulduğu kanısına varı ldı. -33-

SUMMARY Twelwe cases of non-oto lytic fresh thymus tissues from autopsy material of Cerrahpaşa Medical School Pathology Department were examined. Cytopsin preperations from these tissues were obtained by cellular separation. TA,T8,Tll monoclonal antibodies were applied using DAKO-APAAP-kit-system 40. Percent distributions of f cell subgroups were calculated by counting ceils in each individual case. The cases examined were divided into three groups ;mi Id, moderate and severe atrophy according to their pathological changes. Cellular lymphocyte depletion was accordance with histopathological findings. Evaluation of these findings indicated that the lymphocytes in atrophic thymuses underwent stepwise loss. However, reduction in TA (helper/inducer) countings was more significant. These preliminary findings showed that results can be significantly improved by applying additional methods and through examining more cases. -34-