Çeşitli posterior kompozit reçinelerin amalgam ve cam iyonomer simanı ile fiziksel özellikleri açısından karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, farklı şekilde polimerize olan iki posterior kompozit dolgu maddesi ile cam iyonomer simanı amalgama alternatif bir posterior dolgu maddesi olup olmadıklarının saptanması amacıyla, kenar sızıntısı, yüzey sertliği ve aşın maya karşı dirençleri açısından incelenmiştir. Üç bölümden oluşan bu çalışmanın birinci bölümünde, 100 adet çürüksüz süt azı dişine, 25'erli gruplar halinde biri kimyasal, diğeri ışıkla polimerize olan iki kompozit reçine, cam iyonomer gümüş cermet simanı ve amalgam ile dolgu ya pılarak, dişler kenar sızıntısı açısından in vivo koşullarda incelenmiştir. Dişler dolgu yapımını izleyen 3. ay sonunda çekilmiş ve kesit alınarak ba sic fuchsin boyama yöntemi ile ışık mikroskobunda incelenmişlerdir. Her iki tip kompozit reçine ile amalgam dolgularda elde edilen kenar sızın tısı değerleri arasında anlamlı bir fark bulunamazken, cam iyonomer simanı ile yapılan dolgularda oluşan kenar sızıntısı, diğer üç grupta ortaya çıkan kenar sı zıntısı değerlerinden anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Çalışmanın ikinci bölümünde ise her grupta 8'er adet olacak şekilde hazırlanan örneklerde, 4 grup dolgu materyalinin yüzey sertlikleri in vitro koşul larda araştırılmış ve en düşük değer CHelon-Silver'da, daha sonra sırasıyla arta rak Concise, P-30 ve en yüksek yüzey sertlik değeri ise Dispersalloy'da bulun muştur. Dolgu materyallerinin diş fırçası aşındırmasına direnç değerlerinin in vitro koşullarda incelendiği üçüncü bölümde Concise, P-30 ve Dispersalloy örnekleri arasında anlamlı bir fark bulunamamış ancak CHelon-Silver'ın aşınma direncinindiğer üç dolgu maddesine oranla ileri derecede anlamlı düzeyde düşük olduğu saptanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçların değerlendirilmesi ile, her iki tip kompo zit reçinenin, süt azı dişlerinin restorasyonları için uygun niteliklere sahip dolgu maddeleri olabileceği, CHelon-Silver cam iyonomer simanının ise amalgama al ternatif olabilmesinin tartışmalı olduğu görüşüne varılmıştır.

SUMMARY The aim of this study was to evaluate the marginal leakage, wear resistance and surface hardness properties of two posterior composite resins (one light curing and one self curing) and of a glass ionomer cement to find out whether they can be as alternatives to amalgam fillings. This study, consists of three parts. In part one, 100 caries free primary molars were divided into four groups; each consisting of 25 samples and they were restored with two different composite resins, glass ionomer silver cermet cement and amalgam and their marginal leakages were evaluated in vivo. After three months, the teeht were extracted and the preparates were examined under optic microscope. There were no statistically significant differences between the marginal leakage values of two composite resins and amalgam fillings but glass ionomer cement restorations showed the highest marginal leakage values of all groups. In the second part of this study eight samples in each four group were prepared and their surface hardnesses were examined in vitro. CHelon-Silver showed the lowest score, Concise, P-30 showed higher scores respectively and the highest score was obtained from Dispersalloy. In the third part, the wear resistance of the different filling materials to toothbrush abrasion were evaluated in vitro. There were no statistically significant differences between Concise, P-30 and Dispersalloy but CHelon-Silver showed statistically significant lower wear resistance scores than the other groups. The results showed that both of the two coposite resins could be used in primary molar restorations but adversely CHelon-Silver glass ionomer cement is not found effective enough to be used as an alternative to amalgam.