Sivas-Kangal köpeklerinde kalça ekleminin displazi açısından klinik ve radyolojik değerlendirilmesi

Abstract

-47- ÖZET 1988-1991 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi iniklerine getirilen 250 adet Sivas - Kangal köpeği kalça displazisi yönünden, klinik ve radyolojik muayeneye tabi tutuldu. Bunlardan 170 adedi normal kalça yapısında idi. 80 tanesi de displazik olarak değerlendirildi. İnspeksiyon ve palpasyonla, rutin olarak klinik muayeneden geçirilen displazik köpeklerde, kalça eklemine ilişkin bir seri bozukluk ortaya çıkartıldı, displazi yönünden pozitif değerlendirilen olguların %32.5'ğu kalça bölgesinde- bir rahatsızlık nedeni ile kliniğe getirilmişlerdi. Kalça ekleminin radyolojik muayenesinde kaput ve kollum femoris ile asetabulum'a ilişkin dejeneratif değişiklikler ayrı ayrı ortaya konarak kalça displazisinin dereceleri tespit edildi. İstanbul ve yöresinde bulunan Sivas- Kangal köpeklerinde kalça displazisi görülme oranı %32 olarak saptandı. Lezyonun cinsiyete göre dağılımın- ı; erkekler yaklaşık %29.5, dişiler %39 olarak tespit edildi. Hastalık %80 bilateral, %20 unilateral olarak gözlendi. Röntgen filimleri üzerinden yapılan radyo- anatomik değerlendirmende; simetrik axis-based yöntemiyle femur'un kollum- diafiz (inklinasyon) ;ısı ölçüldü ve bu açısal değerlerin displaziyi belirlemede kriter olmayacağı kanısına varıldı. Displazinin radyolojik değerlendirilmesinde Norberg yönteminden yararlanıldı. Ayrıca asetabulum derinliğinin ölçümünü temel alan Richter yöntemi (B açısı) kullanıldı. Buradan ilerleyen displazi olgularında, Norberg açısı ölçülürken Richter (6) açısının anlamlı bir şekilde büyüdüğü sonucuna varıldı. Çok ileri displazi olaylarında asetabulum'un longitudinal çapı, asetabulum'un düzleşmesine bağlı olarak artarken, displazinin hafif ve orta derece- rinde herhangi bir değişikliğe uğramadı.

-48- SUMMARY 250 Anatolian dogs presented at the Faculty of Veterinary Medici - ; of the University of Istanbul were taken under clinical and radiological exa- inations for the evaluation of hip dysplasia. 170 of these had normal hip >nforrnation, while 80 of these were evaluated as hip dysplastic. In clinically examined hip dysplastic dogs, a number of disorders lated to dysplasia were revaled by inspection and palpation. 32.5 % of positi- Jy evaluated cases for dysplasia had been brought complaining of hip region sease. In the radiological examination of hip joint, grades of hip dyspla- a were determined by demonstrating femoral head and neck and acetabular igenerative changes. In the Anatolian dogs which lived in Istanbul and surrounding ea, the incidence of hip dysplasia was determined as 32 %. Males were efec- d aproximateiy as their 29.5 %, while females had dysplasia as 39%. The di- ase was 80% bilaterally and 20% unilaterally. As a result of radio-anatomical evaluation of radiographs by using mmetric axis- based method, femoral collum- diaphysis angle (inclination igle) is not utilized for the determination of hip dysplasia. In the radiological evaluation of dysplasia Norberg method was ilized, Also, Richter method (£ angle) which bases on measurement of aceta- ılar deepness was used. In developed dysplastic cases, Norberg angle was creased, whSe Richter {£>) angle was increased significantly. In severe dysplastic cases, acetabular longitudinal diameter was creased by smoothness of acetabulum. But it was not changed in mild and oderate dysplastic cases.