Üst çene rezeksiyonlu hastalarda iskelet protez planlaması üzerine deneysel araştırmalar

Abstract

Orta hat rezeksiyonlu dişli maksillektomi defektlerinin protetik rehabilitasyonunda kullanılan iskelet protezlerin fonksiyon esnasında diş kökleri çevresinde ve diğer destek dokularda oluşturduğu sressler 3 boyut lu fotoelastik stress analizi yöntemi ile incelendi. Araştırmamız için Araldit-D maddesinden üzerinde mesing diş ler bulunan orta hat rezeksiyonlu dişli bir üst çene modeli hazırlandı. Mesing dişlerin kök yüzeylerine periodontal membranı taklit etmek amacıy la Visco-gel tatbik edildi. Araldit model üzerine mukozayı taklit etmek amacıyla Molloplast-B'den bir tabaka hazırlandı. Bu işlemler beş kez tek rar edilerek beş fotoelastik deney modeli elde edildi. Deney modelleri üzerinde beş farklı iskelet protez planlaması yapıldı. Bu planlamalarda değişik dişler üzerinde çevresel kroşe, bar kroşe ve çapraz işlevli kroşeler uygulandı. Yük uygulanacak alan defekt bölgesin de ikinci küçük azı ve birinci büyük azı dişleri arasına rastlayan bölge ola rak planlandı ve iskelet protez kaidesinden bu alana bir uzantı yapıldı. Beş farklı iskelet protez planlamasının kaideleri Cr-Co alaşımından hazırlandı. Özel olarak hazırlanan bir yükleme apareyi ile bütün iskeletprotez kaidele rinde uzantıüzerinde aynı noktadan dikey yönde yükleme yapıldı. Her bir araldit deney modeline ait kalibrasyon diski de özel bir yükleme apareyin de yüklendi. Her bir deney modeli ve ona ait kalibrasyon diski yüklü vazi-yette fotoelastik fırına yerleştirildi. Fırın 6 saatte 250° F a yükselecek 1 saat bu ısı derecesinde kalıp tekrar 6 saatte oda sıcaklığına düşecek şekil de programlandı. 13 saat sonra araldit deney modeli ve kalibrasyon diski fırından çıkarıldı. Kalibrasyon diskinin katsayısı palariskop aracalığı ile değerlendirildi. Araldit deney modelinden üzerindeki mesing dişler çıkar tıldıktan sonra dikey düzlemde kalınlığı 4,37±1 mm olan kesitler alındı. Alınan kesitler palariskopta incelendi. Oluşan Stressler tesbit edildi. Beş farklı iskelet protez planlaması ile dişler ve diğer destek dokularda oluşan stressler değerlendirildi ve birbirleriyle karşılaştırıldı. Kesitlerin polaris kopta iken resimleri çekildi. Sonuç olarak bar kroşe sistemleri, çevresel kroşe sistemlerine göre stressi alveol kemiğine iletme açısından daha ideal bulundu.

Surgical resection of tumors of the maxilla and paranasal sinuses results is the loss of important structures such as the teeth, mucosa, and bone. After such resections, importance for the retention, stability, and support of the removable partial denture-obturator prosthesis. The remo vable partial denture design must anticipate and accommodate for the movements of the prosthesis during function without exerting pathologic stresses on the remaining teeth. Forces are transmitted to abutment teeht by rests, guide planes, and retainers, and therefore optimum framework designs should be based on sound research data and clinical experience aimed at preserving the health of the abutment teeth and their supporting structures. The purpose of this study was to photoelastically compare and evaluate the forces exerted on the supporting structures of abutment teeht by the removable partial denture desingns most commonly used in the res toration of a radical maxillectomy defect.90 We have consturcuted five different removable partial denture frameworks with different clasp designs. These were tested on a photoelas tic cast of a human maxilla that had undergone a surgical reseciton thro ugh the midline. Stresses were observed and compared on the palate and around the teeth of the five models. All frameworks conveyed some stress to the palate. I bar retianire (buccal retention with palatal reciprocation) was the best combination for transmitting the occlusal forces along the long axis of the tooth. İn this investigation bar clasp desing was found much better than circumferential clasp design in transmitting the stress to the alveolar bone.