Kekeme çocuklarda görülen davranış bozuklukları ve annelerin tutumları ile anksiyete düzeyleri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
107 ÖZET Araştırma, kekemelik teşhisi konmuş, fiziksel, zihinsel açıdan hiçbir problemi olmayan kekemelikten başka konuşma özürü bulun mayan, 3-14 yaş arası çocuklardan oluşan, 50 kişilik vaka grubu ile, 3-14 yaş arasında olup, zihinsel, fiziksel ve konuşma açısından her hangi bir problemi bulunmayan, 50 çocuktan oluşan kontrol grubu nun annelerinde gerçekleştirilmiştir. Vaka ve kontrol grubu annelerine ilkönce `Durumluk ve Sürekli Anksiyete Envanteri` sonra `Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği` daha sonra da `Çok Sorulu Anket` olmak üzere hepsi bir aşamada verilmiştir. Anketin geçerlik ve güvenilirliğini saptamak amacıyla ilk önce bir pilot çalışma yapılmış anket bu doğrultuda doğrulanmıştır. Çalışmamızda şu sonuçlar bulunmuştur. 1. Kekeme çocuk annelerinde `Aşırı Baskı ve Disiplin` ile `Eş Geçimsizliği` tutumları, kekeme olmayan çocuk annelerine göre is tatistiksel olarak anlamlı biçimde yüksek bulunmuştur. 2. Kekeme çocuk anneleri ile kekeme olmayan çocukların an neleri arasında durumluk ve sürekli anksiyete düzeyi bakımından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılık yoktur. 3. `Eşitlik ve Paylaşma` tutumuna sahip kekeme çocuk an nelerinde ki `Durumluk ve Sürekli Anksiyete` düzeyi, diğer tutuma sahip annelere göre istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur. 4. Kekeme çocuklarda sosyal olamama, çalma, saldırganlık davranışı, kekeme olmayan çocuklara göre istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Diğer araştırdığımız davranış ve uyum bozukluklarında (enuresis, encopresis, tırnak yeme, parmak emme, kendine güvensizlik, sıkılganlık, aşırı hareketlilik, tikler) kekeme çocuklar ile kekeme olmayanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. 108 SUMMARY This research was realized among the mothers of 50 subjects as case group, rauging between 3-14 years of age who were diagnosed to have stuttering and who had wo physical or mental problem and with no speech defect except stuttering, and amang the mothers of 50 children as control group, ranging between 3-14 years of age who had no physical, mental or speech problems. The mothers in the case and control groups were all given `State-Trait-Anxiety-Inventory-STATI`, `Parental Attitude Research Instrument-PARI) and finally multiple questionnaine, within the saure limit of time respectively. To determine the validity and reliability of the questionnaire, a pilot study was first carried out and the questionnaire confirmed in that direction. The following results were obtaired in our study. 1. Such behaviors as `Extreme suppression and Discipline and `Spouse Disharmony` in the mothers of stuttering children were found to be higher statistically those in the mothers of non stuttering children. 2. There is no significant difference statistically regarding the momentany and contimous anxiety levels between the mothers of stuttering and nonstuttering children the level of `State-Trait Anxiety-Invertory-STATi` of those mothers with stuttering children who had such an attitude as `Equelity and Sharing` was found to be gignificantly lower statistically than those mothers who Rossessed the remaining four attitudes. 3. Unsociability, theft, aggressive behavior in stutterinq children were found to be significantly higher statistically than those non109 stuttering children. No significant difference was observed statisti cally between stuttering children and nonstuttering children regarding behavioral and adaptational disorders (enuresis, en- copresis, nail-biting, thumbsucking, lack of self - confidence, shy ness, hiperactivity and tics.)
Collections