Öğrenci hemşirelerin çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşireliği uygulamalarına ilişkin duygu düşünce ve öğretmenlerinden beklentileri

Abstract

64 ÖZET Bu çalışma; öğrenci-hemşirelerin Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği uygulamalarına ilişkin, duygu, düşünce ve öğretmenlerin den beklentilerinin tanımlanması amacıyla planlandı. Bu nedenle, İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Yüksek Okulu III sınıfında öğrenim gören rastlantısal yöntemle seçilen 63 öğrencide Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği uygulamasının ilk gününde, uygulamanın ortasında ve sonunda olmak üzere toplam 3 kez Anket Formu uygulandı. Anket formundan elde edilen veriler % ve X2 testi kullanılarak değerlendirildi. Öğrenciler Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Uygulamalarının erişkinden farklı olduğunu bildirmişlerdir. Uygulamanın başlangıcındaki heyecanın, uykusuzluğun, endişe ve başarısızlık korkularının; küçük bir çocuğa bakım ve zarar verme endişelerinin uygulama ilerledikçe azaldığı görülmüştür. Çocuk ve aile iletişiminde sözel ve sözel olmayan (dokunscd, göz göze kontakt vs) tüm iletişim yöntemlerini kullandıkları ve zorlanmadıkları belirlenmiştir. Öğrenciler klinikte sorunlarının çözümlenmesinde çoğunlukla öğretmen ve arkadaşlarından yardım istemektedirler. Öğretmenden anlayış, hoşgörü, olumlu iletişim, yardım vs. beklentilerinin giderek azalmasına rağmen devam ettiği görülmüştür.

65 SUMMARY This investigation was planned for nursing student to identify their feelings, thoughts, exceptations from their clinic teachers about nursing on pediatri practise. That's way, we took a poll among 63 students of Istanbul University, Nursing High Scholl of Florence Nightingale by coincidently. The investigation was applied three times, as at the beginning, at the middle and at the end of pediatri practise. The datas which were detected from poll, were estimated by using (%) and chi-square (X2) tests. The students reported that pediatri nursing was very different than adult nursing. It was noticed that worries, anxieties, excitements, fear of failure, to care a small child and worries about injuring a small child etc. at the beginning of working were decreased by time. They determined that they used all communication ways (touching, talking..) and weren't compelled. The students wanted their teachers and friends to help them about to solve some problems at the clinics. Althought the expectation of student about helping, tolerance, have being decreased, it is noticed that it is lasting.