Türk toplumunda görülen romatizmal hastalıklarda anti-nükleer antikorların saptanması ve değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET İlk kez SLE hastalıklarında işaret edilen anti-nükleer antikor (ANA)lar daha duyarlı metodlarla bir çok romatizmal hastalıklarda da saptanmıştır (78, 100.133, 53,77, ı,39)(Tabio 4). Bunların HLA doku grupları ile olan ilişkileri bulunmuş ve etnik farklılıklarına da dikkat çekilmiştir. Biz de bu antikorların Türk hasta toplumundaki oluşumunu araştırmak istedik. ANA'lardan A-DNA, A-DNP, A-Sm, A-RNP, A-SSA A-SSB, A-Scl 70 sıklığını, hastalık aktivasyonu ile ilişkisini ve nükleer lokalizasyonu inceledik. Bu çalışmada, UF (Kallestad), ELiZA(Diamedix) ve IEM(Protein A-gold) kullanarak 43 normal kontrol(NK) ve 50 SLE, 50 RA, 10 RA + sSS, 11 pSS, 24 PSS olgusu ile çalıştık. Bu gruplarının yaş ortalamaları sırasıyla ; (37.7+9.7),(32.1±10.7), (47.7±11), (48.7±7.9), (59. ±12. 4), (48.9±12.5) tir. İndirekt immünflouresan(IIF) yöntemi ile çalışılan FANA'nın pozitifliğinin en sık bulunduğu hastalık gruplarımız, pSS(%ıoo) ve SLE (%96) idi. Ayrıca, RA grubumuzdaki FANA sıklığını(%68) diğer toplumlardan bildirilen sıklıklara kıyasla oldukça yüksek saptadık. Literatürdeki verilerin aksine SLE hasta grubumuzda, `taneli boyanma mod.`, homojen boyanma modeli'nden daha yüksek sıklıkta bulunmuştur(32, 71,74). PSS hasta grubumuzda ise nükleoler+homojen (miks model) boyanma modeli oldukça yüksek sıklıktadır (%54). Aynı hasta serumu içindeki birden fazla farklı tipteki ANA spesifiteleri en sık olarak SLE hasta grubumuzda gözlendi(Tabio 14). Genel olarak bütün hasta gruplarımızda, Eliza yöntemi ile saptanan A-DNA ve A-DNP antikorlarının diğer toplumlara kıyasla daha yüksek sıklıkta oluştuğu görülmektedir. (Tablo 4).PSS hasta grubumuzda, A-RNP antikor sık!ığı(%4) ve A-La antikor sıklığı(%4) Asya toplumundakilerden(%72,%30.8) anlamlı şekilde düşüktür(ıi3,76,i39). A-Sm sıklığı, SLE hasta grubumuzda %32 olarak saptanmıştır., Diğer toplumlardaki A-Sm sıklığı global olarak bizim toplumumuzdaki- lere benzemekle(i5,49,97) birlikte, etnik farklar gözönüne alınarak yapılan çalışmalarda oldukça farklı sıklıklar, bildirilmektedir(ı,39,6). Bizim SLE grubumuza ait A-Sm antikoru Avrupa(%12-17) ve Amerika(%10-15) beyazlarından yüksek, Asya(21-34.3) ve siyah ırka(%25-34) yakın sıklıktadır(ı. 15. 151,97,6.152 ). Hastalık aktivitesi ile de ilişkisi saptanmıştır (p<0.001). Primer Sjögrenli hastalardaki A-Ro sıklığı, diğer toplumlardaki sıklıklarla uyumlu, ancak A-La düşük sıklıktadır. Sekonder sjögrende ise, diğer toplumlara göre A-Ro düşük sıklıktadır ve A-La pozitifliği ise saptanamamıştır. SLE ve RA hastalık gruplarımızda diğer toplumlara göre A-Ro (%42,%6) düşük sıklıkta, A-La(%50,%10) yüksek sıklıktadır. SLE hasta grubumuzda(A-Sm antikorunun tersine) A-Ro antikorunun Asya toplumuna kıyasla daha düşük sıklığa sahip olduğunu görüyoruz. Diğer bir deyişle, bizim toplumumuzda SLE ve RA'da A-Ro antikoru oluşturma eğilimi, A-La oluşturma eğiliminden daha düşüktür. PSS hasta grubumuzun A-Scl 70 sıklığı(%75) diğer toplumlara kıyasla Asya toplumuna yakın, yüksek düzeyde bulunmuştur. SLE'de ise bugüne kadar olan çalışmalardan (115,96,43.95,26.11. 141.63,98), sadece 3 tanesinde pozitif düzeyde A-Scl 70 antikoruna rastladık ve bunlarda düşük oranda idi(%2)(26,96). Bizim SLE grubumuzda ise A-Scl 70 antikoru sıklığının %12 olmasının yanısıra, hastalık aktivitesi ile ilişkisi(p<0.001) dikkat çekicidir. Ayrıca SLE'de saptadığımız A-Scl 70 düzeylerinin A-DNA(p<0.001) ve A-Sm(p<0.001) ile ilişkisinin olması, ama bu ilişkilerin PSS hastalık grubunda olmaması, ayrıca bu antikorun hem SLE hemde PSS hastagruplarında A-SSB ve A-DNP düzeyleri ile ilişkilerinin olması, SLE ve PSS hasta gruplarında saptanan A-Scl 70'in birbirinden farklı yapıda olabileceğini düşündürmektedir. Hasta serumu primer antikor, periferik kan lökositlerini antijen olarak kullanıp Protein A-gold işaretleme yöntemi ile 2 NK, 2 SLE, 1 RA ve 1 pSS'li olguda yaptığımız Immünelektronmikroskopik çalışmada, nükleer otoantikorun lokalizasyonunu gösterdik. Bu yöntemle elde edilen sonuçların IIF ve ELİZA yöntemleriyle paralel olduklarını ve birbirlerini desteklediklerini saptadık. Gözlemlerimiz IIF yöntemi ile antikorların saptanabileceğini, fakat ayrıntıların yeterli görülemediği antijenik lokalizasyon tarifinde, I E M tekniğinin önemli ve tamamlayıcı görevi olabileceğini göstermektedir.

64 SUMMARY The nuclear antibodies first tagged in SLE diseases have been marked with sensitive methods in rheumatical diseases too (39,77, 1,53, 133. 100, 78)(Tabio 4). We wanted to investigate the formation of these antibodies in Turkish patients' population at length because they have close relation with HLA tissue groups and also correlate with ethnic differences as noted in scientific studies. Our aim was to find out the frequency of the anti nuclear antibodies A-DNA, A-DNP, A-Sm, A-RNP, A-SSA, A-SSB, A-Scl 70, their relation with disease activation and their nuclear localizations, By using IIF(Kallestad), Elisa (Diamedix) and IEM (Protein-A gold) methods we worked with the 43 Normal Control(NC) and cases 50 SLE, 50 RA, 10 RA + sSS, 11 pSS and 24 PSS. Age avarages in these groups were; (35.7+9.5), (32.1 + 10.7), (47.7 + 10.9), (48.7 + 7.9), (59.0 + 12.4), (48.9 + 12.5). The patient groups in which the positive FANA have been found most frequent by using the indirect immunflourecent(IIF) method were pSS(%100), and SLE(%96).The frequency of FANA in our RA group(%68) is determined to be higher than the other populations. Contrarily to data in related literature the speckled pattern in SLE have been found more frequent than homogen pattern(32,7i,74). The nucleoler Homojen+nucleolar pattern in PSS were marked as %54 which are considered as a fairly high frequency. Different types of ANA specifities in the same patient's serum are mostly found in our SLE patients(Tabie 4). In all our patient groups, in general, it can be concluded that the A-DNA and A-DNP antibodies marked with ELİSA method are formed more frequently correlated to the effects in other populations.65 The antibody frequencies of A-RNP and A-La are both %4 in PSS patient group also meaningly lower than the results disclosed in studies done with Asia population, which is (%72, %30.8)(1 13, 76,139) A-Sm frequency which found as %32 in SLE patient group is similar to the frequencies found in other populations(97, 49,15). Howewer, fairly different ratios are reported in the studies done regarding the ethnic differences(i,6,39). A-Sm antibodies belonging to our SLE group were higher in frequency correlated to the frequencies in European(%12-17) and American(%10-15) white patient groups, and fairly near to the ones in Asian(%21-34.3) and Black(%25-34) race groups(i,i5, 151, 97.6, 152). And there is a close correlation with disease activation which is p<0.001. A-Ro frequency in patients with primer Sjögren(pSS) is compatible with the frequencies in order populations where as A-La is low. Howewer, A-Ro frequency in seconder Sjogren(sSS) is low but no positive A-La is marked. A-Ro in our SLE and RA groups is low in frequency(%42, %6) whereas A-La is high(%50, %10). A-Ro rations in our SLE group have a low frequency in Asian populations contrary to A-Sm antibody frequency. In other words, in our population the A-Ro antibody formation in SLE and RA is fairly lower than A-La formation. A-Scl 70 frequency in our PSS group is %75. This compared with other populations is high and near to Asian group(%75). At positive level we met to A-Scl 70 antibody in only three of the studies done with SLE, which was low in ratio(%12) (115, 96, 95, 43, 11. 141, 63, 98). It must be noted that A-Scl 70 antibody frequency in our SLE group is %12 and its relation with disease activation is(p<0.001). There is a close correlation of A-Scl 70 levels with A-DNA(p<0.001) and A-Sm (p<0.001) which marked in SLE, where as no correlations marked in PSS groups, upon being related to66 A-SSB and A-DNP levels in both, PSS and SLE patient groups it is possible that these A-Scl 70 antibodies can exist in various structures.. Using patient's serum primer antibody and periferic blood Leukocytes as antigens by Protein-gold marking method we made a Immunelectronmlcroscopic study in cases with 2NC, 2 SLE, 1 RA and 1 PSS. We pointed out the localization of nuclear autoantibody and fixed that the results got by this method are parellel with ELİSA and IIF methods and that they support each other. Our studies with IIF method showed that the antibodies could be determined but it should be used with IEM technique as a supporter in antigenic localization description in which details are not enough.