Hastane-içi kardiyak rehabilitasyonunun egzersiz testi performansına, anksiyete ve depresyona, risk faktörleri modifikasyonuna ve yaşam kalitesine etkileri

Abstract

81 ÖZET Çalışmamız Haziran 1992 - Mart 1994 tarihleri arasında İstanbul Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı'nda yatan akut komplikasyonsuz Ml'lü hastalar alınarak yapıldı. Olgular rastgele örnekleme yöntemi ile kontrol ve rehabilitasyon gruplarına ayrıldı. Kontrol grubu geleneksel has tane bakımına alınırken, rehabilitasyon grubu hastane-içi kardiyak rehabilitasyon programına tabi tutuldu. Amacımız bu programla verilen egzersiz ve eğitimin egzersiz kapasitesi, anksiyete ve depresyon, risk faktörleri ve yaşam kalitesi üzerindeki olumlu etkilerini araştırmaktı. Hastalar medikal değerlendirmenin dışında kişisel bilgi formu, Spielberg'in Anksiyete Skalası, Beck Depresyon Formu ve kardiyovasküler risk faktörleri değerlendirme formu ve MPden sonra yaşam kalitesi (QL- MI) formları ve taburcu olduktan ortalama 1 ay sonra efor testi ile değerlendirildiler. Hastanede ve daha sonraki kontrollerde, değerlendirme sonuçlarında her iki grupta fonksiyonel kapasitede fark görülmezken; anksiyete ve risk faktörlerinde rehabilitasyon grubunda istatistiksel anlamlı farklılıklar olması, depresyonda rehabilitasyon grubunda istatistiksel olarak anlamlı olmamasına rağmen kontrol grubundan daha iyi sonuçlar olması ve yine yaşam kalitesinde de istatistiksel anlamlı olmasa da rehabilitasyon grubun da skorların daha iyi olması bize MI'lü hastalarda faz I kardiyak rehabili tasyon programının rutin kullanılması gerektiğini gösteriyordu.