SSK sağlık sisteminde sevk zinciri

Abstract

ÖZET Çalışmada, SSK sağlık sisteminin içinde sevk mekanizmasının işleyişinin incelenmesi, aksaklıkların belirlenmesi ve çözüm önerilerinin saptanması amaçlandı. `SSK Süreyyapaşa Göğüs ve Kalp Damar Hastalıkları Eğitim Hastanesi` çalışma alam olarak seçildi. Çalışmanın retrospektif (Ekim-Kasım-Arahk 1992) döneminde yatan 590, ayaktan tedavi gören 57, prospektif (Ekim- Kasım-AraJık 1993) döneminde yatan 672 olmak üzere toplam 1319 hasta değerlendirmeye alındı. Ayaktan tedavi gören hastaların %40.35'inde poliklinik muayenesi sonucu verilen tam poliklinik defterine işlenmemişti, hastaların 34 (%59.65)'ünde konulan tam belirlenebildi Hastaların %80.70'i sevk eden merkeze geri iade edilmişti. Geri iade nedeni %26 vakada aktif tüberküloz lezyonuna rastlanmaması idi. %4 vaka hastaneye yatmayı kabul etmemişti. %70 vakada geri iade nedeni belirtilmemişti. Yaş ortalaması, ayaktan tedavi gören hastalarda 3S.19±14.29 yık yatan hastalarda 1992 grubunda 45.44±16.51 yıL 1993 grubunda 46.56±16.59 yd idi. Erkek hastaların 50 yaş üzerinde yoğunlaştığı, kadın hastaların yaş gruplarına dağılım açısından fark göstermediği belirlendi. Öğrenim durumu ve meslek gibi kişisel özelliklere ilişkin sorgulamanın büyük bir oranda yapılmadığı ya da hasta dosyasına işlenmediği gözlendi. Yatan hastalar içinde başka bir kurumdan resmi sevk kağıdı ile başvuran hasta sayısı 1992 grubunda 22 (%3.73), 1993 grubunda 513 (%76.34) idi. 1992 grubunda dosya bilgileri ve diğer hastane kayıtlarından hastaların %16.44'ünde sevk eden kurum belirlendi 1993 grubu hastalardan sevk eden kurumun belirlenebildiği 506 vaka incelendi. Bunlardan %50.19'u hastane şevkleri, %19.76'sı dispanser şevkleri, %0.40'ı işyeri hekimi şevkleri, %0.33'ü Bağ-Kur Bölge Sağlık Müdürlükleri şevkleri, %28.26'sı ise doğrudan başvurulardı. Yatan hastalar içinde kesin tanısı belirlenebilen 1142 hastada, Tüberküloz %31.17, tumoral hastalıklar %25.39, KOAH %23.82 oranında idi Hasta başına düşen hastalık sayısı 1992 grubunda 1.32, 1993 grubunda 1.21 bulundu. 84Sevk tanısının doğruluğu 1992 grubunda yorum yapılabilen 99 hastada %81.82, 1993 grubunda yorum yapılabilen 414 hastada %63.29'du. Sevk gerekçesi doğru olanların, sevk gerekçesi konusunda yorum yapılabilen hastalar arasındaki oram 1992 grubunda %90.90, 1993 grubunda °/c96.35 idi. Tüm hastalık grupları için hastanede yatma süresi ortalama 31 gündü. Hastalardan %7.61'i iyileşerek, %52.06'sı düzelme ile, %17.19'u durumunda bir değişiklik olmadan taburcu olmuştu. %2.69 hastanın öldüğü saptandı.. Hekimler %7.23 hasta için geri bildirim yapmışlardı. Hekimlerin sevk gerekçesi konusunda yorumda bulundukları 113 hastadan, %86.73'ünde sevk gerekçesi doğru idi. Kayıtlar genellikle ihmal edilmekte ya da dikkatsiz şekilde işlenmekte idi. Sevk kağıtları standart değildi ve genellikle tek kopya olarak düzenleniyordu. Hasta ile ilgili ön inceleme ve fizik muayene bulgularının işlenmesine uygun değildi, geri bildirim için uygun bölüm de içermiyordu. 85

SUMMARY In the study, investigation of operation of referral chain in the Social Security Institution (SSK) Health System, determination of problems and offering solution suggestions is aimed. `SSK Süreyyapaşa Chest and Cardiovascular Diseases Training Hospital` is selected the study area. A total of 1319 patients are evaluated. In the retrospective period of the study (October, November, December-1992) 590 hospitalized and 57 non hospitalized patients are evaluated, while in the prospective period (October, November, December-1993) 672 hospitalized patients are evaluated. The diagnosis of 40.35% of non-hospitalised patients was not registered on policlinic file, and in only 34 (59.65%) of the patients could the diagnosis be determined. 80.70% of the patients were returned back to the units where the referrals had been made. The reason of the `return backs` in 26% of cases was an encountered active tuberculosis lesion, 4% of cases refused to be hospitalized, while in 70% of cases the reason of the `return backs` was not stated. The mean age of non hospitalized patients is 38.19114.29 years in the 1992 group. The mean age of hospitalized patients is 45.44±16.51 years in the 1992 group and 46.56±16.59 years in the 1993 group. It was determined that the male patients intensified about the age 50 while the female patients did not show difference in distribution among age groups. It was also observed that interrogation about personal knowledge such as educational status and occupational status was not performed in great ratio or was not registered to the patient's file. Among the hospitalized patients the number of patients who applied with the official referral paper was 22 (3.73%) in the 1992 group and 513 (76.34%) in the 1993 group. In 16.44% of the 1992-group, the health center from which the patients were referred could be determined using the hospital register and patient's files. From the 1993 group of patients 506 cases, in which referring health unit could be determined were evaluated. 50.19% of them were referred from a hospital and 19.76% from outpatient-clinics, 0.40% from occupational physicians, 0.20% from Bağ-Kur Regional Management Departments and 28.26% of the hospitalized patients applied directly. 86In the hospitalized patients, among 1142 cases, whose certain diagnosis established are tuberculosis 31.17%, neoplastic diseases 25.39% and chronic obstructive lung disease 23.82%. Number of diseases per patient is 1.32 in 1992 group, while 1.21 in 1993. The true referral diagnosis is 81.82% of 99 patients that could be interpreted from 1992 group while 63.29 in 414 patients that could be interpreted from 1993 group. Ratio of patients who had a proper referral reason to the patients whose referral reason could be interpreted is 90.90% in 1992 group and 96.35% in 1993 group. The mean hospitalization rate for all disease groups is 31 days. 7.61% of the patients were discharged with recovery, 52.06% of them with improvement and 17.19% of them were without improvement. 2.69% of the patients were dead. The physicians made back-information in 7.23% of the patients. The physicians made interpretation about the reasons for referral of 113 patients, in 86.73% of whom the reasons for referrals were false. The registries were generally neglected or written down carelessly. The form of referral papers was not standard and was prepared generally as a single copy. It was not suitable for writing down the preliminary investigation and physical examination records about the patient. It did not contain a proper section for sending back-information. 87