Gündelik hayat pratiğinin biçimlenmesinde iletişim araçlarının rolü: Siyasal bilgilenme aracı olarak internet ve gençler

Abstract

Bu çalışmanın amacı, gençlerin çevrimiçi siyasal bilgilenme motivasyonlarını kullanımlar ve doyumlar çerçevesinde ortaya koymak, çevrimiçi siyasal katılma davranışlarını keşfetmek ve bunların, çevrimdışı siyasal katılım ve medya kullanımı değişkenleriyle olan ilişkisini incelemektir. Öncelikle konuya ilişkin literatür taraması gerçekleştirilerek, teorik bir çerçeve oluşturulmuştur. Araştırma grubu İstanbul'da yaşayan ve yaşları 18-22 arasında değişen ve orantılı tabakalama yöntemiyle belirlenen 600 gençten oluşmaktadır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözüm ve yorumlanması için, korelasyon ve regresyon testleri, açımlayıcı faktör analizi, T testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve tukey post hoc testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda gençlerin en çok gerçekleştirdikleri siyasal katılma davranışının oy verme olduğu görülmüştür. Bunu, siyasal bilgilenmeye yönelik medya kullanımıyla ilgili katılım biçimleri takip ederken, gençlerin daha aktif siyasal katılım gerektiren davranışları sergilemedikleri bulgulanmıştır. Katılımcıların siyasal bilgilenmek için kullandıkları birincil kitle iletişim aracı televizyondur ve bunu internet takip etmektedir. Gençlerin siyasal bilgilenmek ve katılmak için en çok kullandıkları platformlar sosyal ağlardır ve gerçekleştirilen faktör analizine göre, bilgilenme, rehberlik/gözlemleme ve eğlence/sosyal fayda olmak üzere gençleri siyasal bilgilenme konusunda motive eden 3 temel unsur bulunmaktadır. Ayrıca, çevrimiçi siyasal katılım davranışlarına yönelik gerçekleştirilen faktör analizi, çevrimiçi siyasal paylaşım, sosyal medyada siyasal paylaşım ve çevrimiçi siyasal eylem/protesto olmak üzere 3 önemli unsur ortaya çıkarmıştır. Gerçekleştirilen korelasyon analizleri neticesinde çevrimiçi ve çevrimdışı siyasal katılım, çevrimiçi siyasal bilgilenme motivasyonları ve çevrimiçi katılım arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Regresyon analizi bulgularına göre, çevrimdışı siyasal katılım ve çevrimiçi siyasal bilgilenme motivasyonları, çevrimiçi katılımı arttırmaktadır.

This study aims to reveal uses and gratifications of accessing online sources and online political participation behaviours of young people and their relationship with two variables which are offline political participation and media use. In accordance with this purpose, we reviewed the related literature and constructed a theoretical framework. The research group sampled by proportional stratified technique includes 600 Istanbul residents who are aged between 18-22. SPSS (Statistical Package for Social Sciences) was used to evaluate data. In order to resolve and interpret data obtained after conducted analysis, correlation, regression, T-test, one-way analysis of variance (ANOVA) and tukey post hoc tests were done. As a result, this research shows that most frequently displayed offline political participation is voting. While information-oriented political participation behaviours related to media use follows voting, it is found that young people do not exhibit behaviours requiring a more active participation. In addition to this, most frequently preferred media to obtain political participation is television. The internet takes the second place. The young use social networks more frequently than other platforms to be politically informed and participate online. On the other hand, a factor analysis revealed 3 primary motivations to access online political information which are information, guidance/surveillance, entertainment/ social utility. Furthermore, another factor analysis revealed 3 online political behaviours: online political sharing, sharing on social media and online political action/protest. Correlation tests conducted showed that online/offline political participation, online political information motivations and online political participation have an impact on each other. According to regression analysis results, offline political participation and online political information motives increase online political participation.