Anlam gelişimi açısından çağdaş sanatta kare formu

Abstract

Bu çalışma, 20.yy'ın başında Modernizm'in iki önemli ressamı Kazimir Maleviç ve Piet Mondrian'ın kare ve ızgara uygulamalarının, Postmodernizm ve sonrasında Çağdaş Sanat içindeki örneklerle karşılaştırmalı olarak ele alınmasına odaklanarak; bu süreçte Modernizm sonrasında kare formu özelinde yaşanan anlamsal dönüşümü ortaya koyma önerisi sunar. Modernizm'in başında Süprematizm ve Yeni-Plastisizm akımları dahilinde bu akımların ana unsuru olan kare ve ızgara formu uygulamaların, yüzyılın ikinci yarısından itibaren biçimsel ve anlamsal noktada uğradığı bozumun çeşitli örneklerle aktarılması ve Postmodernizm sürecinde yeni fikir ve bağlamlarla birlikte yüzyıl başında Süprematizm ve Yeni-Plastisizm'in ele aldığı bağlamlardan uzaklaşması anlatılmaktadır. Kare formu dahilinde bu dönüşüm süreci plastik sanatlarda yaşandığı gibi aynı zamanda mimari ve şehir planlamacılığı noktasında da kendini gösterir. Böylece bu çalışma, plastik sanatlarda kare formunun geçirdiği evreleri inceleyerek, 20.yy'ın sonuna kadar yaşanan bu dönüşümü sunmayı amaçlar. Bu tez, bahsedilen tarihsel sürekliliği inceleyerek, Modernizm sürecinde Maleviç özelinde işlenen kare formunun 'önce'si ve 'sonra'sını aktarmayı amaçlayarak, hem bu tarihsel sürekliliği kare formu aracılığıyla göstermeyi; hem de Postmodernizm süreciyle birlikte tarihsel sürekliliğin kendisinin sorgulanışını ve bunun sonucunda yeni bir anlam önerisinin varlığını ortaya koymayı amaçlar.Anahtar Kelimeler: Çağdaş Sanat, Izgara Plan, Kare, Maleviç, Modernizm,Mondrian, Neo-Plastisizm, Postmodernizm, Süprematizm

This thesis offers to suggestion that, in the beginning of 20th century two most important artists, Kazimir Malevich and Piet Mondrian's square and grid practises, by focusing on their being handled in comparison with the examples in Postmodernism and Contemporary Art afterwards, put forward to semantic transformation happened in respect of square form during this process after Modernism. It is explained in this thesis that in the beginning of Modernism, the square and grid form practises which are the primary matters of Suprematism and Neo-Placticism movements within these movements, have deformed in formal and semantic point since the second half of the century and they have alienated from the contexts of Suprematism and Neo-Placticism with the ideas and contexts during the Postmodernism process. This transformation within square form does not only occur in plastic arts but it also shows itself in architectural and urban planning. Thus, this study examines the phases that square form has gone through in plastic arts and purposes to set forth this transformation occured until the end of 20th century.This thesis by examining the historical persistance, by aiming to tell the 'before' and 'after' of square form handled in specifically Malevich during Modernism purposes to set forth not only this historical persistance by means of square form but also the self-questioning of this historical persistance with Postmodernism process and as a result of this, the existance of new meaning suggestion.Key words: Contemporary Art, Grid Plan, Malevich, Modernism, Mondiran,Neo-Plasticism, Postmodernism, Square, Suprematism