E.coli ile sepsis modeli oluşturulmuş sıçanlarda immün profil ve kompleman sistemindeki değişimlerin incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
6. ÖZET: Sepsis sendromu; hastanede tedavi gören hastalarda ölüm ve hastalığa yakalanma nedeni olarak, yaklaşık % 40 lık ölüm oranıyla önemli bir yer tutmaktadır. Sepsise, streptokoklar, stafîlokoklar, pnömokok, E.coli ve pseudomonas gibi bakterilerin neden olduğu çeşitli araştırmalarla ortaya konmuştur. Bu bakterilerden E.coli, gram (-) bakteriyemilerin en sık karşılaşılan etkenidir ve çeşitli tedavilerin (sitokinler) denendiği deneysel sepsis modeli uygulamalarında tercih edilmektedir. Çalışmada amacımız, E.coli hücre duvarı komponenti olan LPS ile oluşturulmuş endotoksik şok sendromu modelinde, intrasitoplasmik IFN-y ve IL-4 tayiniyle Thi ve Th2 oran kinetiğinin belirlenmesi, Thi ve Th2 oranlarında anahtar rol oynayan İL- 12 veya İL- 10 sitokinlerinin tedavi amaçlı uygulanmasıyla bu oranların ne oranda değişeceğinin saptanmasıdır. Araştırma için 25.0 ±1.0 g. ağırlığında Balb/c soyu, 40 adet erkek fare seçildi. 15 mg/kg LPS dozu i.p. yolla hayvanlara enjekte edildi. l.Grup:Kontrol grubu; sadece i.p. serum fizyolojik (%0.9 NaCl) uygulandı. 2.Grup:LPS grubu; 1. gün 15 mg/kg LPS dozu i.p. uygulandı. 3.Grup:LPS+ İL- 12 grubu; 15 mg/kg LPS uygulanmasını takiben enjeksiyondan 30 dak. sonra başlamak üzere gün aşın 25 ng, toplam 10 gün, İL- 12 i.p. uygulandı. 4.Grup:LPS+IL-10 grubu; 15 mg/kg LPS verilmesini takiben enjeksiyondan 30 dak. sonra sadece l.gün 0,5 ng İL- 10 i.p. verildi. İntrasitoplazmik sitokin (IL-4 ve IFN-y) tayini, Facs Calibur Flow Sitometri cihazı ile yapıldı. İstatistiksel analizde SPSS 10.0 ile One Way Annova testi kullanıldı. Analiz sonuçlarına IFN-y değerleri açısından bakıldığında, İL- 10 verilen grup ile sadece LPS enjeksiyonu yapılan grup arasında anlamlı olmayan (p=0.52) bir farklılık söz konusu iken İL- 12 verilen grup ile LPS grubu arasında ki farklılık anlamlı düzeyde olduğu saptanmıştır (p=0.03). Diğer 68yandan İL- 12 verilen gruba ait IFN-y seviyesinin İL- 10 verilen gruba göre yüksek ve anlamlılık taşıdığı gözlenmiştir (p=0.006). İL- 10 verilen gruba ait IFN-y değerlerinde ki düşüklük o derece etkilidir ki kontrol grubu değerleri ile karşılaştırıldığında anlamlı olmayan bir düzeyde farklılık ortaya çıkmaktadır(p=0.106). Ayrıca gerek sadece LPS verilen grubun gerekse LPS+IL-12 verilen grubun IFN-y sonuçlan kontrol grubu sonuçlarına göre oldukça yükseklik ve hayli anlamlı bir farklılık gözlenmektedir (p< 0.05). Bununla birlikte IL-4 düzeyleri değerlendirildiğinde, İL- 12 verilen grupta, LPS grubuna göre anlamlı olmayan bir yükseklik (p=0.126) mevcut iken IL- 10 verilen ile İL- 12 verilen gruplar karşılaştırıldığında fark anlamlı olduğu görülmektedir (p<0.05). Diğer yandan sadece LPS uygulanan grup ile İL- 10 verilen gruba ait sonuçlar kıyaslandığında, IL-4 düzeyi İL- 10 grubunda hayli anlamlı bir seviyeye yükseldiği saptanmıştır (p=0.04). LPS uygulanan grup ile kontrol grubu arasında ise anlamlı bir yükseklik belirlenmiştir (p=0.050). İL- 10 grubunda bu seviye farkının korunduğu ama anlamlı bir düzeye indiği (p<0.05), İL- 12 verilen grupta ise IL-4 değerlerinin daha fazla düştüğü ve kontrol grubuna göre anlamlı olmayan bir düzeye gerilediği gözlenmiştir. (p= 0.064) Sonuç olarak, LPS'nin uyardığı IFN-gammayı İL- 12 uygulamasının daha çok arttırdığı buna karşılık İL- 10 verilmesinin LPS ile indüklenen intrasitoplazmik IFN-gamma ekspresyonunu engellemeye yönelik anlamlı bir etki gösterdiği, LPS'nin aktive ettiği IL-4 *un İL- 12 uygulamasıyla inhibe edildiği fakat İL- 10 ile ise aynı sitokinin anlamlı (p=0.001) düzeyde stimüle edildiği gözlenmiştir. Bu veriler ışığında, sepsiste, intrasitoplazmik sitokin tayini ile Thl veya Th2 cevabın, gelişim yönüne göre monitörizasyon açısından pratik olarak uygulanabileceği, bu şekilde hızla sonuca götüren bir metod olarak kullanılabileceği, hem prognozu takip hem de sepsis tipini belirlemede ve buna yönelik sitokin tedavisi uygulamasında yol gösterici olacağı düşünülebilir. 69 7. SUMMARY : The,nc,dence of sepsis induced death is %40 in hospitalized patients. The most common organisms are Streptococcus, Staphylacoccus, Pneumococcus, E.coli and Pseudomonas. Among them E.coli is the most common gram negative organism and has been used widely in experimen tal studies. The aim of our study is to determine the effect of IL-12 or IL-10 cytokine treatment on Tm and Th2 ratios in endotoxemic shock caused by LPS cell wall of E.coli. Male Balb/c mice weighed 25 g were used in the study. 15 mg/kg LPS was injected by i.p., group 1 used as control group received %0.9 NaCl i.p., group 2 received 15 mg/kg LPS just once, group 3 received LPS and IL-12 15mg/kg LPS was injected followed by 25ng IL-12 i.p. once in every 2 days. In group 4 LPS 15mg/kg was injected followed by 0,5 /ig IL-10 i.p 30 min. after just once. Then determination of intracytoplasmic cytokines (IL-4 and IFN-y) was done by Facs Calibur Flow Cytometry device. Statistical analysis were done by SPSS 10.0 and One Way Annova test was used. IFN-Y levels were not significant in IL-10 and LPS group. (p=0.52) Howewer there was a significant difference in IL-12 and LPS group. (p=0.03) On the other hand IFN-y levels were higher in IL-12 group compared to IL_10 group and the difference was significant. (p=0.006) The effect of IL-10 on IFN-y levels were highly effective and when compared to control group the difference was not significant. (p=0.106) Also results of IFN-y were higher and statistically significant in both LPS and LPS-IL-12 groups. 70IL-4 levels were higher in IL-12 group compared to LPS group. Howewer the difference was not statistically significant. (p=0.126) On the other hand the difference was significant in IL-10 and IL-12 groups (p<0.05) IL-4 levels were higher in LPS group compared to IL-10. (p=0.04) There was also a significant difference between IL-10 and control groups (p=0.05). The difference was similar but reduced to significant levels in IL-10 group (p<0.05) In IL-12 group IL-4 level were reduced more significamntly and were in normal levels compared to control. (p=0. 064) In conclusion IFN-yinduced by LPS was augmented by IL-12. Howewer IL- 10 prevented the expression of LPS induced intracytoplasmic IFN-y. IL-4 activated by LPS was inhibited by IL-12 but has been stimulated by IL-10 (p=0.001) Thus Thi or Th2 can be used practically to monitor the intracytoplasmic cytokines in sepsis. This is an effective and fast method to determine both the type and prognosis of sepsis. It is also an effective way to determine the effect of cytokine treatment. 71
Collections