A critical approach to the governance of world trade: Power politics, discourses, and existing asymmetries in the WTO

Abstract

Bu çalışma dünya ticaretinde devam eden müzakereleri eleştirel ve yapısalcılık sonrası bir bakış açısıyla analiz etmeyi amaçlamaktadır. Üye güdümlü karar alma şekli, Dünya Ticaret Örgütü'nü (DTÖ) birbirlerine karşı önemli güç nispetsizlikleri (asimetrileri) olan üye ülkeler arasında iktidar politikaları uygulanmasına eğilimli hale getirmektedir. Habermas, Foucault ve Gramsci'nin güç anlayışlarını temel alarak, bu çalışma dünya ticaret müzakerelerindeki dinamikleri çeşitli seviyelerde analiz etmeyi amaçlamaktadır. Eylemsel ve iletişimsel olarak yurtiçinde alınan kararlar milli ticaret politikalarının önceliklerini belirlemektedir ve her ülke çok taraflı ticaret müzakerelerinde hususi menfaat hesapları çerçevesinde yer alırlar. Hem gelişmiş hem de gelişme yolundaki ülkeler hedeflerine ulaşabilmek için kendi denklerinde olan ülkelerle ortak fikir birliğine dayanan resmi olmayan grup oluşturma çabası içine girmektedirler. Bu küçük müzakere grupları sonucunda, her koalisyon grubu DTÖ'deki müzakere konuları üzerine kendi söylevini geliştirmekte ve kendilerinin ?doğruluk söylevlerini? yaymaya çalışarak gündemi şekillendirmeye çalışmaktadırlar. Çok taraflı ticaret müzakerelerinin geçmişi göstermektedir ki hem gelişmiş hem de gelişme yolundaki ülkeler gündem konuları hakkında görüşlerini ileri sürerken, üstün (hegemon) ve üstüne yakın ülkeler muhalif tarafları baskı altında tutmak ya da inandırmak için mutlak stratejiler ve söylevler kullanmaktadırlar. Bundan ötürü, çok taraflı ticaret müzakereleri, dünya ticaret rejimindeki her üyenin iyiliği için ortak normlar, değerler, politikalar üreten bir yer olmak yerine söylevsel ya da stratejik yollarla gelişmiş ülkelerin gelişme yolundaki ve en az gelişmiş ülkeler üzerinde üstünlük uyguladıkları alanlar olarak ortaya çıkmaktadır.

This study intends to analyze the ongoing negotiations in world trade from a critical and post-structuralist perspective. The member driven nature of decision making at the World Trade Organization (WTO) makes it prone to the exercise of power politics between the member states among which there are considerable asymmetries of power. Based on the power perceptions of Habermas, Foucault, and Gramsci, this study aims to analyze the dynamics of world trade negotiations at multiple levels. The strategically or communicatively reached decisions at domestic level defines the priorities of national trade policy, and each country engage in multilateral trade negotiations based on calculations of self interest. To attain their objectives, both developed and developing countries held meetings with their peer equivalents in order to generate an inner circle consensus. As a result of those small group negotiations, each coalition constructs its own discourse over the issues of negotiation at the WTO, and tries to shape the agenda through articulating their own ?truth discourses?. The legacy of multilateral trade negotiations clearly shows that when developing and developed countries have contending views on the agenda issues, the hegemonic and near hegemonic countries employ certain strategies and discourses to coerce or to persuade the opposing parties. Hence, the multilateral trade negotiations emerge as zones of exercising hegemony over the developing and less developed countries through discursive and strategic measures rather than being an area to produce common norms, values and policies for the well being of all members in the world trade regime.