Work-family conflict and children`s externalizing and internalizing problems: The mediating role of parenting

Abstract

Bu çalışma, çalışan annelerinin yaşadığı iş-aile çatışmasının (İAÇ) çocuklarının içselleştirme ve dışsallaştırma davranışları ile ilgili olup olmadığını öğrenmeyi amaçlamıştır. Bu ilişkide aracı rolü üstlenen önemli bir değişken olarak ?annenin ebeveynlik davranışları? önerilmiştir. Böylece, ?İş-aile çatışması annenin çocuğuna karşı duyarlılığını ve kontrol davranışlarını etkileyerek çocuğun içselleştirme ve dışsallaştırma davranışlarını ile ilişkilidir? hipotezi test edilmiştir. Çalışmanın örneklemini 98 üç-altı yaş aralığındaki anaokulu öğrencileri ve anneleri oluşturur. Örneklem çoğunlukla yüksek sosyoekonomik statüye sahip ailelerden oluşmaktadır. Anne ve çocuk, gözlemlerin yapılabilmesi için laboratuara çağırılmıştır. Gözlem yapılan oda bir oturma odası gibi düzenlenmiştir. Annenin çocuğa karşı duyarlılığı ve olumsuz kontrol davranışları günlük anne-çocuk ilişkisinin canlandırıldığı etkinlikler sırasında tek-taraflı aynanın ardından kaydedilmiş ve kodlanmıştır. Ayrıca anneye verilen anketler ile annenin ebeveyn davranışları, İAÇ ve çocuğun içselleştirme ve dışsallaştırma davranışlarının ölçülmüştür. Çalışmanın sonuçları var olan literatüre katkı sağlamıştır: (1) İAÇ çocukların içselleştirme ve dışsallaştırma problemleri ile ilişkilidir. (2) Yüksek İAÇ'ye rağmen, annelerin duyarlılığı çocukların dışsallaştırma davranışı göstermesini engelleyebileceği görülmüştür. (3) Yüksek İAÇ yaşadığını düşünen anneler, olumsuz kontrol davranışında bulunduklarını düşünmektedir. (4) Annenin duyarlılığı ve olumsuz kontrol davranışları İAÇ ve içselleştirme davranışlarını arasındaki ilişkiyi açıklayamamıştır.

The current research as the first scientific study examines whether work-family conflict is related to externalizing and internalizing problems of preschool children through maternal responsiveness and negative control. In literature, work-family conflict is defined as a form of inter-role conflict that arises due to incompatibility of role expectations in work and family domains. The sample was composed of 98 Turkish employed mothers with children from the ages of 3-6 years. Responsiveness and negative control were assessed not only by mothers? self-report but also by observational methods. This is an important methodological strength of the study. Data from mothers? self-report and observations were separately analyzed by path analyses. The findings of this study add to the previous literature by showing, first, that WFC of parents appears to be a detrimental experience for children. Second, despite high WFC, mothers? responsive parenting behavior may prevent children from developing externalizing problems. Third, mothers who experience WFC were perceived as exhibiting high negative control over children?s behavior. Fourth, maternal responsiveness and control cannot explain the association between WFC and internalizing problems. These results partially support the hypotheses of the current study that WFC is associated with externalizing and internalizing problems of preschool children by its relation to parenting behaviors.