Deviations in foreign policies of revolutionary states: A comparative case study of Iran and China

Abstract

Devrim ve savaş arasındaki bağıntı üzerine geniş bir literatüre rastlanmasına rağmen (Walt, DeFronzo, Conge, Maoz), devrim yapmış ülkelerin dış politikalarında meydana gelen değişikliklerin nasıl, ne zaman ve neden ortaya çıktıklarını inceleyen çalışmaların sayısı oldukça azdır (Sadri). Son yüzyıl içerisinde devrim yapmış ülkelerin bir çoğunun uluslararası sistemin önemli aktörleri arasında oldukları düşünüldüğünde, bu ülkelerin dış politikalarında meydana gelen değişimin nedenlerinin araştırılmasının önemi ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma devrim yapmış ülkelerin benimsedikleri dış politika prensiplerinden devrim sonrasında sapmalarının nedenlerini incelemekte ve bunu İran ve Çin vakaları üzerinde karşılaştırmalı vaka metodu ve süreç gözlemleme ile yapmaktadır. Bu çalışma devrimci elitler arasında ortaya çıkan hizipçilik, ekonomik ve askeri yetersizlikler, ve milli çıkarların devrim yapmış ülkelerin ideoloji bazlı dış politika prensiplerinden sapmalarına neden olduklarını tartışmaktadır. Ayrıca, önemli bir dış faktör olarak devrim yapmış bir ülkenin jeopolitik durumunun da meydana gelen sapmaların artırmasına neden olduğu bu çalışma kapsamında tartışılmaktadır, ancak bu faktör tek başına bağımsız bir değişken olarak ortaya çıkmamaktadır. Sonuç olarak, dış politikada oluşan sapmalar bir devrimi ve bu devrimle birlikte gelen ideolojiyi iç ve dış tehditlere karşı savunmasız hale getirmektedir. Bu sapmalar devrim ideolojisiyle belirlenen dış politika değerlerini de zamanla olumsuz yönde etkilemektedir.

A vast literature can be found on the relationship between revolution and war (Walt, DeFronzo, Conge, Maoz), yet works covering how, when and why changes in foreign policies of revolutionary states occur are few (see Sadri). Given that many revolutionary states have been key actors of the international system in the last hundred years, it is necessary to understand the reasons behind the changes in their foreign policy. This study examines the reasons of deviation from the original foreign policy principles of the revolutionary era and analyses the cases of China and Iran through the comparative case study method as well as process-tracing. This study argues that factionalization within revolutionary elites, economic and military insufficiencies, and national interests are among the internal reasons which cause revolutionary states to depart from their ideological foreign policy principles. Furthermore, it is also argued that as a strong external factor, geopolitical situation of a revolutionary state at a particular time has the ability to influence the magnitude of deviations, yet unable to constitute an independent variable on its own. Consequently, deviations increase the susceptibility of the revolution and its ideology to internal and external threats. The deviations result in the foreign policy tenets set by the revolutionary ideology to be increasingly untenable.