Lakatosian analysis and evolving conceptions of peace: The story of the democratic peace research program

Abstract

Bu tez, demokratik rejimlerde savaşsızlık ve çatışma azlığı gözlemlerine dayanarak oluşturulmuş barışın nedenselliğini açıklayan rakip ve/veya uyumlu teorilerileri incelemekle başlayarak, demokratik barışın evrimini incelemektedir. Demokratik barışı hedef alan bilimsel metodları inceledikten sonra, Lakatos bilimsel araştırma projelerinin metodolojisi lehine bir tartışma sunulmuştur. Bu metodoloji, demokratik barış araştırma programlarını değerlendirmek üzere geleneksel dört kavram olan, `sert çekirdek'; `sezgisel olumlu'; `sezgisel olumsuz' ve `yardımcı hipotezler' tanımlarını temel alarak, bir kaynak olarak kullanılmıştır. Teoriler, program içi sorun değişim ilericiliklerine olduğu kadar, teorik ve deneysel ilericiliklerine göre ayrıştırılmıştır. Aktif nedensellik süreçleri üzerine olan açıklamalar rakip olarak kabul edilmiş olsa da, Lakatos'çu bir çerçeve, tutarsız gibi gözüken hipotezlerin, açıklama güçlerini ve deneysel işbirliği üreten yeni tahminlerde bulunma özelliklerini, ilericilik olarak tanımlayarak, varolan araştırma programları üzerine taşınabilmesine izin vermektedir. Araştırma programlarının ilericilik kriterlerini karşılaması yönündeki ekleme ile, kapitalist gelişme ve süregelen demokratik barış araştırmalarının birbirine uyumsuz olmadığı saptanmıştır. Buna ek olarak, teorik beklentiler tarihsel kayıtlarla karşılaştırılmış, açıklamalar çokdeğişkenli deneysel analizler yoluyla test edilmiş ve demokratik barışın en iyi nedensel açıklamalarının değerlendirilmesine olanak sağlanmıştır.

This thesis analyzes the evolution of the democratic peace, beginning from the initial observation of a lack of wars and rarity of conflicts between democratic regimes to a number of competing and/or compatible explanations over the causality of the observed peace. After reviewing the available scientific methodologies to appraise the democratic peace, an argument is made in favor of the Lakatosian methodology of scientific research programs. The methodology is applied as a foundation for assessing the progress of the democratic peace research program, according to the four traditionally recognized concepts: a hard core; a positive heuristic; a negative heuristic; and the auxiliary hypotheses. Theories are distinguished based on their theoretical and empirical progressiveness, as well as progressive intra-program problem-shifts. Explanations over the active causal process have often been seen as competitors, yet a Lakatosian framework enables seemingly inconsistent hypotheses to be grafted onto an existing research program, which can be determined to be progressive if they provide increased explanatory power and novel predictions that receive empirical corroboration. By these criteria, the research on capitalist development and the ongoing democratic peace research are not incompatible, provided that further additions to the research program ascertain the progressive criteria. Moreover, the explanations are empirically tested in a multivariate quantitative analysis, whereby the theoretical expectations are compared to the historical record, enabling the evaluation of the best causal explanations of the democratic peace.