Reconciliation as part of post-conflict peace-building and democratization process: Comparing post-war Greece and Bosnia-Herzegovina
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma iç savaş sonrası toplumlarda büyük önem taşıyan iki sürece odaklanmakta: ilki, savaş sonrası demokratik kurumların ve süreçlerin oluşturulması olan demokratikleşme, ikincisi ise, savaş döneminde karşıt olan grupların barışçıl ilişkiler geliştirmesi olarak tanımlanan toplumsal uzlaşma. Savaş sonrası demokratikleşmenin hangi koşullar altında toplumsal uzlaşmaya yol açtığını anlayabilmemiz için üç temel unsura bakmamız gerektiğini savunuyorum: uluslar arası toplumun savaş sonrası topluma müdahale düzeyi, savaş sonrası iç meşruiyet düzeyi, ve savaş sonrası ekonomik gelişme düzeyi. Bu çalışma iki örneğin karşılaştırmalı analizine dayanmaktadır: 1946-1949 iç savaşı sonrası Yunanistan örneği ve 1992-1995 iç savaşı sonrası Bosna-Hersek örneği. Bu örneklerin ilk bakışta karşılaştırılabilir olmadığı düşünülse de aslında bu iki örnekte savaş sonrası demokratikleşme ve toplumsal/siyasal uzlaşma süreçleri benzer bir yol izlemiştir. Bu iki örneğin karşılaştırmalı analizi sonucu uluslar arası toplumun iç savaş sonrası topluma müdahale seviyesi ve bu müdahalenin ne şekilde gerçekleştiğinin savaş sonrası demokratikleşme ve uzlaşmanın nasıl bir yol izlediği üzerinde merkezi bir rol oynadığı görüldü. Yunanistan'da savaş sonrası toplumsal/siyasal uzlaşmanın demokratikleşmenin sonucu olarak ortaya çıkması, Yunanistan'ın bu süreçleri kendi iç dinamiği sonucu gerçekleştirmesi ile açıklanıyor. Bu durum, şu an Bosna-Hersek'te halen devam eden bu süreçlerin nasıl süregelmesi gerektiği ile ilgili bize önemli bir ipucu sağlıyor. In this study I examine the relationship between two processes that are of outmost importance in post-conflict contexts: the process of democratization which refers to the establishment of democratic institutions and processes after internal conflict, and the process of reconciliation which refers to the establishment of peaceful relationship between previously opposing fractions. I argue that in order to investigate the question of under what circumstances postwar democratization may lead to reconciliation we should examine three issues that are accepted to be central in post-conflict contexts: the issue of international influence/external engagement; the issue of internal legitimacy; and the issue of postwar economic development. This study is based on a comparative analysis of two cases, the case of Greece after the divisive civil war of 1946-1949, and the case of Bosnia-Herzegovina after the civil war of 1992-1995. Although these two cases do not seem comparable at a first glance, a closer investigation indicates that the processes of postwar democratization and reconciliation proceeded similarly in both countries. After the comparative analysis of the cases I find that the level and essence of international engagement in a postwar country has major impact on how the processes of democratization and reconciliation proceed. The fact that reconciliation in Greece was achieved as a result of the democratization process as an internal dynamic of the Greek society provides a clue for how the democratization process that is ongoing in Bosnia may pave the way for reconciliation among the ethno-nationalist groups of the country.
Collections