Collectivization and labor relations in a Romanian village, 1921-1952

Abstract

Bu çalışma 1950'lerde Romanya'daki ufak bir kırsal toplulukta toprağın kolektifleştirilmesinin nasıl deneyimlendiğini ele alıyor. Kolektifleştirme mülkiyet rejimlerinde değişikliğin yanı sıra zirai üretim sürecinin ve zirai ürünlerin dağılımının kontrolünü de içermekteydi. Bu dönemdeki kolektifleştirme süreci toplumsal değişimin nasıl deneyimlendiğini ve insanların kendi ürünleri olmayan toplumsal değişime dair algılarının şekillenmesine katkıda bulunan faktörleri anlama fırsatı sunuyor. 1921'de toprağın dağıtılmasından başlayarak 1952'de köydeki kolektifleştirmenin resmi olarak tamamlandığı tarihe kadar, köydeki emek ilişkileri ve pratiklerindeki değişimlere bakmanın devlet- toplum ilişkilerini anlamak için yeni açıklayıcı araçlar sağladığını öne sürüyorum. Bu çalışmada mülkiyet yapısındaki değişimi, köylülüğün konumundaki ve emek pratiklerindeki dönüşümü ve Romanya'daki sosyalist rejimin başlangıcından değil Birinci Dünya Savaşı'ndan başlayan yeni bir kamulaştırma anlatısı sunmak için bu değişimleri şekillendiren devlet müdahalelerini ele alıyorum. Kolektifleştirme sürecini önceleyen üç on yıl köylülerin kamulaştımaya özgün bir tepki üretmesini sağlayacak şekilde hayatlarını biçimlendirdiğinden, kolektifleştirmeyi bu tarihsel perspektifte ele almanın temel önemde olduğunu savunuyorum.

This study examines the ways in which the collectivization of land was experienced by a small rural community in Romania in the 1950s. Collectivization entailed a change in property regimes and the means of controlling not only the process of agricultural production, but also the distribution of its product. The process of collectivization in this period offers the opportunity to study how social change is experienced and what contributes to people?s conceptions of social change when it is not of their own doing. I will argue that looking at the changes in labor practices and relations in the village starting with the distribution of land in 1921 and going all the way to 1952, when collectivization in the village was officially completed, provides new explanatory tools for understanding state-society relations. I was looking at changes in the structure of ownership, the transformation of the peasantry?s status and labor practices, and the state interventions that shaped these changes in order to offer a new narrative of collectivization, one that starts with the First World War, and not with the beginning of the socialist regime in Romania. I argued that it is essential to put collectivization in this historical perspective, because the three decades that preceded the process shaped the peasantry?s lives in ways that ultimately produced a particular reaction to collectivization.