Visa regimes in the EU and Turkey: Is Turkey ready to adopt the Schengen visa regime?
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu kalitatif çalışma Avrupa Birliği (AB) ve Türkiye arasındaki vize ve göç rejimleri alanındaki ilişkiyi analiz etmek amacıyla yapılmıştır. Türkiye'nin şu an uygulamakta olduğu vize rejimi, Schengen vize rejimine göre esnek ve çok daha liberal olarak kabul edilmektedir. AB, aday ülke konumunda olan Türkiye'nin, AB müktesebatını bir bütün olarak kabul etmesi gerekliliğinin bir parçası olarak, vize ve göç rejimini AB ülkelerinin vize ve göç rejimiyle uyumlu hale getirmesini talep etmektedir. Bu çalışma AB ve Türkiye'nin vize ve göç rejimleri arasındaki temel farklılıkları belirlemekte ve Türkiye'nin vize ve göç rejimini AB ülkelerinin vize ve göç rejimiyle uyumlulaştırma konusunda hazır ve istekli olup olmadığını incelemektedir. Yeni bir yaklaşım olarak bu tez AB'nin bu alanda Türkiye'nin gerçekleştirmesi için belirlediği yükümlülükleri ve Türkiye'nin bu yükümlülüklere verdiği cevapları kurumsal teori penceresinden incelemektedir. Bu çalışma, kurumsal teorinin analitik çerçevesini vize ve göç rejimleri alanına uygulayarak Türkiye'nin ilgili kurumlarında değişimi destekleyen ve engelleyen faktörleri belirlemekte ve hem Türkiye hem de AB için siyasi çıkarımlar önermektedir. This qualitative study is conducted in order to analyze the relationship between the European Union (EU) and Turkey in the domain of visa and migration regimes. Turkey?s current visa regime is accepted as flexible and significantly more liberal than the Schengen visa regime. The EU requires Turkey, a candidate state to join the EU, to harmonize its visa and migration regime with that of the EU countries as a part of Turkey?s obligation to adopt the EU acquis in its entirety. The study identifies the major differences between the visa and migration regimes of the EU and Turkey and investigates Turkey?s readiness and willingness to align its visa and migration regime with that of the EU. As a novel approach, this thesis analyzes the requirements that the EU sets for Turkey in this domain and Turkey?s responses to these requirements from the perspective of institutional theory. By applying the analytical framework of institutional theory to the domain of visa and migration regimes, this study identifies the factors motivating and inhibiting change in Turkey?s relevant institutions and suggests policy implications for both Turkey and the EU.
Collections