Is it possible for workaholic employees to recover without detaching from work? Moderating role of having control over leisure time

Abstract

Bu araştırma işlerinden psikolojik olarak uzaklaşmakta zorluk çekmeleriyle bilinen işkolik çalışanlarda çalışma saatleri dışındaki zamanları üzerinde kontrol sahibi olmanın iş stresinden kurtulup kendilerini toparlama süreçleri üzerindeki etkisini incelemektedir. Bu çalışmada, temel olarak, çalışma zamanı dışındaki `boş? vakitleri kontrol edebilmenin, çalışanların işten psikolojik olarak uzaklaşmaları ve iyilik/sağlık durumları (tükenmişlik, işe bağlılık ve psikolojik sağlık) arasında beklenen ilişkiyi düzenleyici etkisi araştırılmıştır. Veri, tam zamanlı çalışmakta olan 329 kişinin internet üzerinden katılımıyla kesitsel olarak toplanmıştır; bu kişilerden 91?i işe bağımlılık ölçeğinin kriterlerine göre işkolik olarak nitelenmiş ve analizler için bu veri tabanı kullanılmıştır. Tekli regresyon analizi sonuçlarına göre, beklenenin aksine, işten psikolojik olarak uzaklaşmanın, yüksek derecede duygusal tükenmişlik, düşük derecede iş tutulması ve daha kötü psikolojik sağlık gibi olumsuz halleri yordadığı tespit edilmiştir. İki yönlü regresyon analizi sonuçlarına göre ise, işkolik çalışanların resmi çalışma saatleri dışındaki zamanları üzerinde kontrol sahibi olmalarının, işten psikolojik olarak uzaklaşma ve iyi hal durumları arasındaki ilişki üzerinde biçimlendirici etkisi bulunmamıştır. Çalışmanın bulguları iş stresinden toparlanmaya faydası olabilecek iş sonrası yaşantıların, işkoliklik ve kuşak farklılıkları gibi çeşitli kişisel durum veya koşullarda çeşitlik gösterebileceği ekseninde tartışılmıştır.

This study aims to investigate the stress recovery process of workaholic employees. Specifically, we question whether well-being (i.e., decreased emotional exhaustion, increased work engagement and better psychological health) of these employees could benefit from another recovery experience, control over leisure time, in spite of lower levels of psychological detachment. The cross-sectional online survey data was collected from 329 full-time working employees in various sectors; among them, 91 employees were identified as workaholics and used in the analyses of the current study. None of the hypotheses were supported by the data. Results of multiple regression analyses indicated that psychological detachment was negatively (in an unexpected direction) associated with emotional exhaustion and work engagement; control as a moderator did not contribute to the explanation of well-being of workaholic employees. In sum, psychological detachment were found as a significant predictor for some well-being outcomes but the direction of its effect was contradictory to the expectations, with lower levels of detachment associated with better well-being. Theoretical and methodological explanations were discussed and future research directions were provided.