Montreal Sözleşmesi uyarınca taşıyıcının uluslararası yolcu taşıma sözleşmesinden doğan sorumluluğu

Abstract

Hava yolu taşımacılığı en güvenli ve en hızlı ulaşım biçimi olma özelliğini günümüzde hala korumaktadır. 1999 tarihli Montreal Sözleşmesi uluslararası taşımalarda yolcunun ölmesi, yaralanması ile geciktirilmesi halleri ile kargo ile bagajın gecikmesi, hasara uğraması ve kaybı durumlarında taşıyıcının sorumluluğunu düzenlemektedir. Montreal Sözleşmesi, aynı konuları düzenleyen kendisinden önceki farklı uluslararası sözleşmeleri modernleştirme ve yeknesaklaştırma amacı güden bir sözleşmedir. Ancak bu amacına rağmen, Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü üyesi 191 ülkeden sadece 112'si günümüz itibariyle sözleşmeye taraftır. Montreal Sözleşmesi, Türkiye açısından 26 Mart 2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Ancak bu yürürlükle beraber, Montreal Sözleşmesi'nin Türkiye uygulamasına dair ciddi hukuki sorunlar ortaya çıkmıştır. Tez çalışmamız, Montreal Sözleşmesi'nin kapsamına giren uluslararası yolcu taşımalarında beliren çeşitli problemleri Türk hukuku açısından detaylıca değerlendirmeyi hedeflemektedir. Bu çalışmamız, Türkiye açısından hava yolu taşıyıcısının uluslararası yolcu taşımalarından doğan sorumluluğu ile bu sorumluluğun kapsamını değerlendirmektedir. Tez çalışmamız, yabancı taraf devletlerin mahkeme kararlarını da dikkate alarak Türkiye açısından Montreal Sözleşmesi uygulamasına dair problemleri çözümlemektir. Yerleşik Türk hukuku prensipleri ve ilgili yabancı mahkeme kararları ışığında, tartışmalı pek çok konuda tez çalışmamız Türkiye açısından, yeknesaklık amacı da nazara alınarak, uygulanabilir hukuki çözümlere ulaşmayı hedeflemektedir.Anahtar Kelimeler: Montreal Sözleşmesi 1999, Varşova Sözleşmesi 1929, İki AşamalıSorumluluk Sistemi, kusursuz sorumluluk, kusur sorumluluğu, Uygulama Kapsamı, Yolcukavramı, Yetkili Hukuk ve Mahkemeler, Hava Yolu Taşıyıcısının Sorumluluğu, fazladan yersatma veya fazla rezervasyon, kaçak yolcu, kaza, yolcu, ölüm, yaralanma, gecikme,uluslararası taşıma, Montreal Sözleşmesi'nin Münhasırlığı Sorunu, Tazminat Çeşitleri veSorunlar, Dava Açma Süresi

Air travel is by far the safest and fastest form of transport. The Montreal Convention 1999 (`Montreal Convention`) establishes airline liability in the case of death, injury or delay to passengers or in cases of delay, damage or loss of baggage and cargo. The Montreal Convention modernizes and unifies all of the different international treaty regimes covering airline liability that have developed haphazardly since 1929. Despite its aim to unify diverse regimes regulating international air carrier's liability, only 112 of the 191 ICAO contracting States are parties to the Montreal Convention.The Montreal Convention has become effective for Turkey since 26 March 2011. My thesis aims to discuss various matters that fall within scope the Montreal Convention from the perspective of Turkish Law. The present study aims to answer many crucial questions for the Montreal Convention's application in Turkey regarding international carriage of passengers by an air carrier. My thesis concentrates on problematic sides of Montreal Convention both in Turkey and other State parties by discussing various court decisions from all around the world. By taking into main Turkish Law principles and foreign courts' decisions regarding Montreal Convention, my thesis aims to reach a workable solution for each problem. Keywords: Montreal Convention 1999, Warsaw Convention 1929, Two-Tier system of liability, scope of application, international carriage of passengers, courts of competent jurisdictions, air carrier's liability, in-flight disturbances, overbooking, accident, passenger, international flight, exclusivity of Montreal Convention, death, injury, delay