Dünden bugüne Türkmenistan tarımı

Abstract

Ekonomisi tamamen doğal gaz ihracatına bağlı olan Türkmenistan'ın günümüzde köylü nüfusu toplam nüfusun yarısı kadardır. Buna bakmaksızın tarım geliri GSYH'nin küçük oranını tutmaktadır. Tarihte Sovyetlerin bir parçası olan Türkmenistan'ın Sovyetlerden önce köylü-kabile tarım yapısı varken Sovyetlerle birlikte kolektif tarım sisteminin uygulanması mecburi idi; bu dönemde kolhozlar ve sovhozlar kurularak tarım faaliyetleri planlı bir şekilde yönetildi. Sovyetlerle birlikte Türkmen halkının bir yandan sosyokültürel özellikleri asimile edilirken diğer yandan tarım ve sanayide önemli değişimler, gelişmeler yaşandı. Ayrıca eğitim, sağlık, medeniyet gelişti ve kültürde modernleşme gerçekleşti. Sovyetler dağıldıktan sonra tarımda kolektif yapı tamamen yok olmayıp hükümetin merkezi kontrolü ve piyasanın bir arada olduğu bir karma sistem uygulanmaya başlandı. Bir çeşit kamu kooperatifi olan Dayhan Birlikleri kurularak toprakların bireylerce kullanım hakkını sağlayan kiralama sistemi uygulamaya konmuştur.

In a country where the economy is based on gas exports, the villagers' population is a half of the total population. Irrespective of this, the agricultural income in GDP is in a small ratio. Turkmenistan, which was a part of the Soviets in the past, had a villager - tribal agrarian structure before the Soviet Union, and a collective agrarian system was applied with the Soviets: collective farms and state farms were created. While the socio-cultural characteristics of the Turkmen people with the Soviets were assimilated, the economy has improved as a result of changes in agriculture and industry. In addition, there was a modernization in education, health, civilization and culture. After the collapse of the Soviets, the collective structure in agriculture was not completely destroyed, and the government began to use a mixed system that kept collective system and the market together. In this way, Daikhan Unions who lease lands to farmers were created.