State response to mass refugee flows: The cases of Bulgarian Turks, Iraqi Kurds and Syrians in Turkey
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma, Türkiye örneğini ve son otuz yılda karşılaştığı üç büyük kitlesel mülteci akımı vakasını kullanarak, kitlesel mülteci akımlarına olan devlet tepkilerinin başlıca uluslararası ilişkiler teorileri çerçevesinde analiz edilmesini kapsamaktadır. 1989, 1991 ve 2011 ile 2016 yılları arasındaki ilgili dönemlerin üç günlük gazetesi üzerinden yapılan arşiv araştırmasına dayanan verileri kullanarak, Bulgaristan, Irak ve Suriye'den gelen kitlesel mülteci akımları karşısında Türkiye devlet erkânının söyleminin nitel içerik araştırmasını yapmaktadır. Bu analiz, ülkenin ev sahipliği yaptığı farklı mülteci akımları süresince gelişmiş olan göç ve iltica yasa ve yönetmeliklerine dayanan ikincil veri araştırmasıyla desteklenmiştir. Farklı mülteci grupları üzerine devlet söylemi incelenerek, uluslararası ilişkiler teorilerinin ana argümanlarının üç vakaya yönelik devlet politikalarındaki benzerlikleri ve farklıları açıklama gücü araştırılmıştır. Devletin hükümranlık alanına yönelen ani, büyük kitlesel insan hareketlerinin ev sahibi ülkenin kimliği ve uluslararası arenadaki ilişkileri üzerindeki etkisiyle birlikte, uluslararası rejimler ve organizasyonların devlet davranışı üzerindeki değiştirici etkisi öne çıkmaktadır. Böylece, ulus-devletin egemenliğini dayandırdığı, tarihsel süreçte değişebilen hâkim ulusal kimlikle, mülteci grubun devlet tarafından farklı şekillerde tanımlanan belirleyici kimliğinin devletin tepkisindeki farklılıkları açıklayıcı rolü gösterilmiştir. This study presents an analysis of state responses to mass refugee movements with the theoretical frameworks of mainstream international relations (IR) theories in a comparative and historical manner, using the case of Turkey and three cases of mass influxes it received in the past three decades. Using data from archive data search of three daily newspapers in the relevant periods of 1989, 1991, and between 2011 and 2016, it makes qualitative content analysis of the discourse of Turkish state officials regarding mass refugee flows from Bulgaria, Iraq and Syria. The analysis is complemented by secondary data based on the national immigration and asylum laws and regulations that has developed through the course of refugee flows. Looking into the state discourse on different refugee groups, it investigates the relevance of the main arguments of IR theories in explaining the similarities and differences of the state policies regarding the three cases. The significance of sudden movements of a massive number of people into the state territory on the host county and on its international affairs, as well as the transformative effect of international regimes and organizations on state behavior come into prominence. Hence, it shows the role of the dominant national identity the state bases its sovereignty on and that can change through history, and the identity of the refugee groups constructed in different ways by the host nation-state in explaining the differences in state policies.
Collections