Suits every pocket, suits every habitus?: Ethnography of a private university in the social/spatial periphery of İstanbul

Abstract

Bu tez yeni kurulmuş ve alt sıralamalardaki bir özel üniversitenin etnografik çözümlemesini sunmaktadır. Okullaşma oranlarının ve öğrenci sayılarının artırılması bakımından küresel anlamda bir eğitimsel genişleme eğilimi söz konusudur. Bu eğilim son 15 yıldır Türkiye'de de kendini göstermektedir ve özel üniversitelerin sayısındaki hızlı artış bu genişlemenin önemli taşıyıcılarından birisidir. Örnek üniversite üzerine yapılan gözlemler göstermektedir ki her ne kadar özelleştirme `eğitimin metalaştırılması` olarak değerlendirilse de İstanbul'un, çepersel, yol kenarı, alt sıralamalardaki bina üniversiteleri düşünüldüğünde eğitim `namevcut meta` haline gelmektedir. Bu namevcudiyet `çifte kayıp` yaşayan öğrenciler ve `çifte kazanım` içindeki kurumlar arasında bir boşluk yaratmaktadır. Bu nedenle, bu tez düşük gelirli öğrencileri bünyesine katan ve sistemi sürdürülebilir kılan bu boşluğa nelerin aracı olunduğunu katılımcı gözlem ve derinlemesine mülakatlar yoluyla anlamaya çalışmaktadır. Bu tez, birinci olarak, Türkiye'deki eğitim sisteminin tarihsel ve yapısal dönüşümüne bakarak böyle bir kurumun ortaya çıkmasını mümkün kılan bağlamı incelemektedir. İkinci olarak, düşük gelirli öğrencileri özel yükseköğretim kurumlarınca içerilmeye yönlendiren temayülleri Bourdieu'nün habitus kavramını kullanarak betimlemeye çalışmaktadır. Son olarak, bireysel habitus ve kurumsal habitus arasındaki ilişkiselliğin çözümlenmesi yoluyla, namevcut bir meta olarak eğitim üzerine kurulu bu sistemin nasıl sürdürüldüğü üzerinde durmaktadır.

This thesis presents an ethnographic analysis of a newly founded and low-ranked private university. There is a global trend of educational expansion in terms of increasing schooling rates and student numbers. In Turkey as well, this trend has been at stake over the last 15 years; and the proliferation of private universities is one of the important carriers of this expansion. Observations on the case university indicate that although privatization is regarded as `commodification of education,` education becomes an `absent commodity` in the low-ranked, peripheral, roadside, building universities of İstanbul. This absence creates a gap between students who have `double loss` and institutions who get `double gain`. Therefore, this thesis tries to understand what mediates this gap which incorporates low-income students and sustains the system, by participant observation and in-depth interviews. Firstly, by looking at the historical and structural transformation of the education system in Turkey, this thesis explores the context in which the emergence of such an institution is possible. Secondly, by the utilization of the Bourdieusian concept habitus, this thesis tries to illustrate the dispositions which urge low-income students to be contained by the private higher education institutions. Lastly, through the analysis of the relationality between individual habitus and institutional habitus, it elaborates on how this system which is based on education as an abstract commodity is sustained.