The effect of off-job activities on next day work engagement and positive affect in a sample of academics: A daily diary study

Abstract

Bu araştırmada iş saatleri sonrası gerçekleştirilen aktiviteler yolu ile işten geçici olarak zihinsel kopmanın ve ertesi günü işe yeniden bağlanmanın, işe bağlılık ve pozitif duygu durumu üzerindeki etkileri incelenmiştir. İş sonrası akşam yapılan aktiviteler ile ertesi günkü işe bağlılık ve pozitif duygu arasındaki ilişkinin aktiviteler sırasında hissedilen mutluluk seviyesine göre değiştiğine dair bir etkileşim hipotezi kurulmuştur. Çalışma için Türkiye'deki bir üniversiteden 73 akademisyen tek seferlik bir başlangıç anketini ve toplam 9 adet günlük anketi peş peşe 3 iş gününde doldurmuşlardır (N=219 veri noktası). Günlük anketler gece, öğlen ve akşam işten çıkarken olmak üzere toplam üç kez doldurulmuştur. Katılımcılar gece anketinde o günkü işten uzaklaşma deneyimleriyle ilgili ölçekleri (Zaman 1), öğlen anketinde iş günü başlamadan önce işe yeniden bağlanmalarıyla ilgili ölçeği (Zaman 2), akşam işten çıkmadan önce ise o günkü işe bağlılık seviyesi ve pozitif duygu durumlarıyla ilgili ölçekleri doldurmuşlardır (Zaman 3). Çok düzeyli analiz sonuçlarına göre akşam işten çıktıktan sonra zihinsel olarak işten kopmak ertesi günkü pozitif duygu durumunu olumlu etkilemektedir fakat işe bağlılıkla ilişkili değildir. Günlük iş dışı aktivitelerdeyse ev işi aktiviteleri ve pasif aktivitelere harcanan zamanın, eğer bu aktiviteler sırasında mutluluk seviyesi yüksekse ertesi günkü işe bağlılık düzeyi üzerinde pozitif etkisi olduğu bulunmuştur. Ayrıca aile aktivitelerine harcanan zamanın işe bağlılık üzerine olumlu etkisi vardır. Dikkat çekici bir sonuç da sosyal ve fiziksel aktivitelerin eğer aktiviteler sırasında mutluluk düzeyi düşükse ertesi günkü işe bağlılık ve pozitif duygu durumunu olumsuz yönde etkilemesidir. Öngörüldüğü gibi sabahleyin işe yeniden bağlanma ile o günkü işe bağlılık seviyesi arasında güçlü bir ilişki vardır. Bu çalışma iş-yaşam çatışması ve tükenmişlik riskinin yüksek olduğu bir örneklemi kullanarak kişisel deneyimlerin, iş dışında yapılan aktivitelerin araştırılan sonuç değişkenleri üzerindeki etkisini değiştirebilmesindeki öneminin altını çizmektedir.

The present study investigates the effects of previous day recovery experiences (i.e., psychological detachment from work and daily off-job activities) and reattachment to work on work engagement and positive affect during the day. We hypothesized that off-job activities were related to next day recovery outcomes depending on the happiness level felt during the activities. In a daily diary study, 73 academics completed a general questionnaire and a total of nine daily surveys over three consecutive workdays (219 data points). Participants reported their recovery experiences in bedtime (time 1), levels of reattachment to work at noon (time 2), and levels of state work engagement and positive affect in the evening (time 3). Multilevel analyses revealed that psychological detachment was associated with positive affect but not with work engagement. Household and passive activities contributed positively to work engagement in the next day if happiness felt during the activities was high. Family time had a main positive effect on work engagement. And, remarkably, active leisure was associated with less work engagement and positive affect the next day if happiness during the activity was low. As predicted, reattachment to work at noon was a strong predictor of state work engagement during the day. The findings emphasize the importance of personal experiences in predicting the effects of off-job activities on recovery outcomes, using a sample at high risk for work-life conflict and burnout.