The effect of social influence on temporal awareness

Abstract

Üstbilişin en temel yönlerinden biri performans izleme (kendi performansının farkında olma) yetisinden ileri gelir (Flavell, 1979; Fleming & Dolan, 2012; Metcalfe & Shimamura, 1994). Yapılan son çalışmalar, hata izleme yetisinin zamansal bağlamda yapılan hataların yalnızca miktarını değil, aynı zamanda yönünü de kapsadığını göstermektedir (Akdoğan & Balcı, 2017; Duyan & Balcı, 2018; 2019). Bu bulgular, hata izleme yetisinin metrik açıdan zenginliğine işaret etmektedir (Akdoğan & Balcı, 2017; Duyan & Balcı, 2018; 2019). Önceki çalışmalar, izleniyor olma hissinin insanların fiziksel durumları hakkında çıkarımlar yapabilme yetilerini iyileştirdiğini göstermektedir (Baltazar, 2014; Hazem, George, Baltazar & Conty, 2017). Bu bilgi ışığında, katılımcıların zamansal hatalarını, başkaları tarafından izlenildikleri koşulda en iyi şekilde raporlayabileceklerini öngördük. Bunun yanında sosyal iyileştirme teorisi çerçevesinde (Zajonc, 1965; Cottrell, 1972), başkaları tarafından izleniyor olma hissinin zamansal hata izleme yetisi üzerindeki etkisinin, katılımcılar arası farklı görev performansı derecelerine göre değişeceğini öngördük. Yaptığımız dört deneyde, önceki çalışmalarla tutarlı olarak katılımcıların zamansal hatalarının miktarını ve yönünü izleyebildiklerini bulduk. Öte yandan, performansın başkaları tarafından izleniyor olmasının zamansal hata izleme performansı üzerindeki iyileştirici etkisini yalnızca gözlemcinin gerçek insan (gözlemciyi temsil eden fotoğraf uyaranları yerine) olduğu Deney 3'te bulduk. Ancak yaptığımız son deneyde (Deney 4) bu etkiyi replike edemedik. Bulgularımız, zamansal hata izlemenin sosyal uyaranlara hassas olmayan bir fenomen olduğuna işaret etmektedir.

A key aspect of metacognition is the ability to monitor performance (Flavell, 1979; Fleming & Dolan, 2012; Metcalfe & Shimamura, 1994). A recent line of work has shown that error monitoring ability captures not only the magnitude but also the direction of errors in the context of timing behavior, thereby pointing at the informationally rich metric composition of error monitoring (Akdoğan & Balcı, 2017; Duyan & Balcı, 2018; 2019). Previous studies have shown the enhancing effect of the feeling of being watched on physical state monitoring performance (Baltazar, 2014; Hazem, George, Baltazar & Conty, 2017). In the light of this work, we hypothesized that participants would best monitor their temporal errors in the being watched condition. Moreover, based on classical social facilitation theory (Zajonc, 1965; Cottrell, 1972), we further hypothesized the mastery levels would moderate this effect. Consistent with earlier work, in all four experiments, we found that participants can monitor the magnitude and direction of their timing errors irrespective of different response formats. We found the enhancing effect of being watched on temporal error monitoring performance only when the observer was a real person (instead of a picture) and watching the participants' performance in Experiment 3. However, we failed to replicate this finding in the subsequent experiment. We did not find the moderating effect of mastery level. Briefly, our results demonstrate that metric error monitoring is a very robust phenomenon, which is not necessarily sensitive to social presence or being watched.