The negotiatores associations in the province of Asia during the late republican and early imperial periods

Abstract

Bu tez negotiatores cemiyetlerinin Geç Cumhuriyet (MÖ 146-31) ve Erken İmparatorluk (MÖ Geç 1. yy- MS. Geç 1. yy) dönemleri arasında Efes Olayı'ndan sonra Asya eyaletinde nasıl değişim geçirdiklerini ortaya çıkarmak için tarih, arkeoloji ve epigrafiyi birlikte kullanarak disiplinler arası bir çalışma ortaya koymaktadır. Öncelikle negotium kavramının Doğu Akdeniz'de MÖ 2. yy. da Roma ticari teşebbüsü terimi olarak ortaya çıkmasını MÖ 1. yy. da Asya eyaletindeki negotiatores cemiyetlerine özel önem göstererek tartışılmaktadır. Negotiatores' in eyalette erken yerleşim stratejileri, iş adamlarının iş birliği stratejilerini değiştiren MÖ 88'de gerçekleşen bir dönüm noktası olan Efes Olayı ile incelenmektedir. Böylece, societas ve collegium kavramlarının ortaya çıkışı negotiatores cemiyetlerinin eyalette örgütsel gelişimi olarak tartışılmaktadır. Ayrıca, negotiatores cemiyetlerinin MÖ 1. yy' da devam eden rolü toptan ticaret ile tarihsel ve epigrafik kaynakların karşılaştırmalı çalışmasıyla vurgulanmaktadır. Buna ek olarak, bu tez negotiatores cemiyetlerinin etnik benlik tasarımını, himaye ve kamu temsilinin gelişimini iş adamlarının eyalete entegrasyonlarını detaylandırarak incelemektedir. Sonuç olarak tez, negotiatores cemiyetlerinin sosyal, ekonomik, kültürel hayatta geçirdiği değişimlerin, iş adamlarını geçici ticari diasporalarından çok kalıcı yerleşik toplum olarak Asya eyaletinin ayrılmaz bir parçası yapmasını göstermektedir.

This thesis provides an interdisciplinary study combining history, archaeology and epigraphy to reveal how the negotiatores associations in the province of Asia integrated to the social, political, and economic life in the province of Asia after the Ephesian Vespers in 88 BCE, from the Late Republican (146-31 BCE) to the Early Imperial period (Late 1st century BCE-Late 1st century CE). At first, the emergence of the concept of negotium in the Eastern Mediterranean in the 2nd century BCE as a term for 'Roman' business venture is explained, which is followed by the discussion of the 1st century BCE development of the negotiatores associations in the Eastern Mediterranean with a special attention to the province of Asia. The negotiatores' early settlement strategies in the province are examined with the pivotal event, the Ephesian Vespers in 88 BCE, which changed the collaboration strategies of the businessmen. Consequently, the emergence of societas and collegium is discussed as organizational developments of the negotiatores associations in the province. Furthermore, the continuing role of the negotiatores associations in the 1st century BCE is emphasized by investigating their wholesale business activities through a comparative study of historical and epigraphic sources. Moreover, the thesis examines the development of ethnic self-representation, patronage, and public display of the negotiatores associations to elaborate the integration of the businessmen community in the province. In the end, the thesis shows that the negotiatores associations' transformation in social, economic, and cultural life made them an integral part of the province of Asia as permanently settled communities rather than a temporary trading diaspora of the Roman world.