Metal tozlarının polimetilmetakrilat protez kaide maddesinin termal özelliklerine etkisinin incelenmesi

Abstract

Polimetilmetakrilat (PMMA), protez kaide maddesi olarak protetik diş hekimliğinde yaygın kullanılmasına rağmen düşük dayanım ve düşük ısı iletkenliği gibi dezavantajları mevcuttur. Bu çalışmada PMMA içerisine %5, %10, %15, %20 ve %25 oranlarda Ag, Mg, Ti, Cu ve Al metal tozları ilavesinin ısı iletkenliği ve diğer bazı özellikler üzerine etkisi araştırılmıştır. Yirmialtı grup altında toplam 416 örnek hazırlanmıştır. Örnekler testler öncesi 37ºC distile suda 28 gün bekletilmiştir. Isı iletkenlik katsayıları ısı debimetre cihazı, eğme dayanımları üç nokta eğme testi, sertlik değerleri shore testi, yoğunluk, porozite ve su emme değerleri Arşimet prensibi ile ölçülmüş ve örnekler elektron mikroskobunda incelenmiştir. Bulgulara göre PMMA'ın ısı iletkenliği Ag, Cu, Al, Mg ve Ti ilavesi ile istatistiksel anlamlı düzeyde artmaktadır. Bu artış metal tozu artışı ile doğru orantılıdır. Eğme dayanımı değerlerinde Ag, Mg, Ti ve Al'nin %5 ve %10 luk grupları, Cu'nun ise %5, %10 ve %15 lik grupları ile kontrol grubu arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık bulunmazken daha yüksek yüzdeli gruplarda eğme dayanımı değerleri azalmaktadır. Sertlik değerleri grupların tamamında istatistiksel anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Yoğunlukta tüm metallerde %5 ve %10 luk gruplarla istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmazken, daha yüksek yüzdelerde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmaktadır. Porozite ve su emme değerleri grupların tamamında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmaktadır. Elektron mikroskobu görüntülerinde metal tozları PMMA içinde homojen dağılmış ve metallerle entegrasyonu gözlenmiştir. Sonuç olarak PMMA'a %5 ve %10 oranlarda gümüş, bakır, aluminyum, titanyum veya magnezyum tozlarının ilavesi PMMA'ın ısı iletkenliğini arttırırken, bükülme dayanımı, sertlik ve yoğunluk değerlerinde farklılık olmamakta, porozite ve su emme değerleri azalmaktadır.

Poly methyl methacrylate (PMMA) is widely used in prosthodontics as a denture base material, however it has some disadvantages like low strength, and low thermal conductivity. In this this study the effect of adding powdered Ag, Cu, Al, Mg and Ti in ratios of 5%, %10, %15, 20% and %25 to PMMA on the thermal conductivity and some other properties was investigated. 26 groups and totally 416 specimens were fabricated. The specimens were left in 37ºC distillated water for 28 days. Thermal conductivity values are measured with Heat Flow Meter, flexural strength is measured with 3 point bending test, hardness is measured with shore test, density, porosity and water sorption are measured by means of Archimedes? principle and specimens were investigated in electron microscope. The thermal conductivity value of PMMA is increased significantly with adding Ag, Cu, Al, Mg and Ti. A progressive increase in thermal conductivity is proportional with the increase in concentration of metal fillers. Flexural strength values of control group is not significantly different than flexural strength values of 5% and 10% of Ag, Mg, Ti, Al groups and 5%, 10%, and 15% of Cu groups. There are not any significantly difference in hardness for all the experimental groups. Density is not significantly different for all the 5% and 10% of experimental groups but it is increased significantly in higher ratios. In all groups, porosity and water sorption values are decreased significantly. In electron microscopy images, metal particles dissipated homogeneously and integrated with PMMA. As a conclusion, the addition of 5% and 10% silver, copper, aluminum, titanium and magnesium powder to the PMMA is significantly increased thermal conductivity, is not significantly changed flexural strength, hardness and density and significantly decreased porosity and water sorption values of PMMA.