Gelişmekte olan ülkelerde finansal dışa açıklık ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki

Abstract

Ekonomik büyüme kavramı, geçmişte olduğu gibi bugünde önemini hala korumaktadır. Küreselleşen dünya ile birlikte ekonomik büyüme ülkeler için rekabet aracı haline gelmiştir. Neoklasik model, ekonomik büyümeyi sermaye, işgücündeki artış ve teknolojik gelişmedeki artışlar olarak açıklasa da iktisatçılar sürekli olarak büyüme konusunda yeni arayışlara gitmektedir. Son yıllarda, sınırların fiziken kalkması dolayısıyla dışa açıklığın ekonomik büyüme ile olan ilişkisi daha çok ilgi çekmeye başlamıştır. Özellikle ticari açıklıkla ilgili çok sayıda ampirik çalışmalar yapılmıştır. 1990' lı yıllardan itibaren finansal liberalleşmenin artmasıyla finansal dışa açıklığın ekonomik büyüme ile olan ilişkisi merak konusu olmuştur. Dünya ekonomisinin finansal açıdan birbirine bağımlılığını ortaya koyan finansal dışa açıklık oranı net sermaye giriş ve çıkışları toplamının gayrisafi milli hasılaya bölünmesiyle bulunur. Günümüzde, finansal dışa açıklık oranı; ülkelerin finansal piyasalarının stabilitesini ve güvenilirliğini gösteren anahtar kavram olarak karşımıza çıkmaktadır.Bu çalışmada, finansal dışa açıklık ile ekonomik büyüme ilişkisi, 1992-2017 dönemini kapsayan yıllık verilerle J.P. Morgan Emerging Markets Bond Index (Yükselen Piyasalar Tahvil Endeksi) (EMBI+) ülkelerinin ekonomisi için tahmin edilmiştir. Analiz için kullanılan değişkenlere ait veriler Dünya Bankası veri tabanından elde edilmiştir. Değişkenler arasındaki ilişkiler yatay kesit bağımlılığı testi, panel birim kök testleri, White periyot düzeltme modeli ve Dumitrescu-Hurlin panel granger nedensellik analizi kullanılarak araştırılmıştır. Uzun dönemli ekonometrik analiz sonuçlarına göre, EMBI+ ülkelerinde, ekonomik büyümeden finansal dışa açıklığa doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi bulunmuştur.

The concept of economic growth still maintains its importance today as in the past. Together with the globalizing world, economic growth has become a means of competition for countries. While the neoclassical model, which links economic growth with capital, labor force and technological development, attempts to explain economic growth, economists are looking for new growth. In recent years, due to the physical elimination of borders, the relationship between openness and openness has started to attract more attention. Especially, many empirical studies about trade openness have been made. With the increase of financial liberalization since 1990s, the relationship of financial openness with economic growth has been the subject of curiosity. The financial openness rate, which demonstrates the interdependence of the world economy, is found by dividing the sum of net capital inflows and outflows by gross national product. Today, the financial openness is a key concept that shows the stability and reliability of the financial markets of the countries.In this study, the relationship between financial openness and economic growth has been estimated by utilizing annual data for the EMBI+ countries economy over the period 1992-2017. The variables used for the analysis are from the World Bank Indıcator. Relationships between variables have been investigated by employing CDLM tests, unit root tests,White period correction model and Dumitrescu-Hurlin Causality analyses. Conclusion and the results of long term analysis is one way causal relationship from economic growth to financial openness for EMBI+ countries.