Hipokampal sklerozu olan meziyal temporal lob epilepsili hastaların elektro-klinik alt grupları ve bunların cerrahi sonlanım ile ilişkisi

Abstract

Hipokampal skleroz ile ilişkili meziyal temporal lob epilepsisi (MTLE-HS) , cerrahi tedavi ile yarar görebilen ve en sık görülen lokalizasyon ile ilişkili epilepsi tipidir. Bu çalışmada, hepsi MTLE-HS nedeniyle ameliyat edilmiş, ameliyat sonrası tamamen nöbetsiz olan hastaların belirgin semiyolojik ve EEG özelliklerinin olup olmadığı , iktal EEG ve nöbet kayıtlarının değerlendirilerek belirlenmesi hedeflenmiştir. Bu amaçla, ameliyat sonrası uzun süre hiç nöbet geçirmeyen 50 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiş, toplam 126 video-EEG kaydı , iki ayrı araştırmacı tarafından incelenmiş, iktal dönemde görülen semiyolojik bulgular ve EEG özellikleri kaydedilmiştir. Hastaların 41'i (%82) , aura tariflemiştir. En sık tarif edilen auralar; epigastrik duyum %68, korku (afektif) %20 , vücutta elektriklenme, çekilme hissi (somatosensoriyel) %17 ve çarpıntı (otonom) %15 oranında görülmüştür. İktal ilk 30 saniye içinde (erken) en sık görülen semptomlar, kontralateral üst ekstremite distonisi %60, ipsilateral üst ekstremite (manuel) otomatizması %54 ve oroalimenter otomatizma %48 olarak bulunmuştur. Bu üç özellikten iki yada daha fazlası %56 oranında birarada görülmüş ancak nöbet içinde belli bir sıra sergilememiştir. EEG kayıtlarında hastaların % 66'inde iktal EEG nin lokalize ve lateralize olduğu dikkati çekmiştir.Sonuç olarak, cerrahi sonlanımı iyi olan MTLE-HS'lu hastalarda nöbet erken döneminde tanımlanan üç semiyolojik bulgunun varlığı ve EEG'nin lokalize, lateralize olması sık rastlanan ortak özellik gibi durmaktadır. Farklı semiyolojik ve EEG özellikleri olan diğer hastalar daha geniş bir epileptojenik alanın varlığını düşündürse de aynı ameliyattan yarar görmeleri, çıkarılan bölgenin nöbet başlamasında ve yayılmasında çok kritik bir rolü olmasıyla ilişkilendirilebilir.

Mesial temporal lobe epilepsy with hippocampal sclerosis (MTLE-HS) is the most common type of localization related epilepsy and can be surgically treated. The purpose of this study is to determine whether there exist evident semiological and electroencephalographic features of the patients with MTLE-HS who are seizure-free after surgical treatment or not. One hundred and twenty-six ictal video-EEG recordings corresponding to 50 patients who are seizure-free have been reviewed retrospectively by two investigators, focusing on the semiological and electroencephalographic findings. Within this group of patients, %82 (n:41) reported to have experienced auras. Most frequently referred auras included: epigastric sensation (%68), fear (affective) (%20), somatosensory (%17), autonomic (palpitation) %15. The most common symptoms found during the first 30 seconds (early symptoms) were contralateral dystonia of the upper extremity (%60), ipsilateral hand automatisms (%54) and oro-alimentary automatisms (%48). Two or three of these symptoms were seen together in %56 of the patients and there was no sequence in the clinical symptoms during the seizures. Ictal EEG findings revealed localized and lateralized activity in %66 of the patients.As a result, existence of three semiological features during the early ictal period and localized and lateralized ictal EEG activity seem to be common features among the patients with MTLE-HS who had good surgical outcome. Although, other patients with different semiological and electroencephalographic findings suggest a more extended epileptogenic zone, the fact that they benefit from the same surgical procedure may be associated with the critical role of resected area in both the generation and propagation of the seizure activity.