Genel anestezi altındaki hastaların operasyon bitiminde ekstübasyon zamanına karar vermede, ultrasonografik ve nöromusküler monitörizasyon (TOF) yöntemlerinin karşılaştırılması

Abstract

Atasever M, Genel Anestezi Altındaki Hastaların Operasyon BitimindeEkstübasyon Zamanına Karar Vermede, Ultrasonografik Ve NöromuskülerMonitörizasyon (TOF) Yöntemlerinin Karşılaştırılması, Kırıkkale ÜniversitesiTıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi,Kırıkkale, 2017.Giriş/Amaç: Genel anestezinin son evresi olan ekstübasyon dönemi sonuçlarıaçısından yüksek risk taşır. Ekstübasyon sırasında hava yolu yönetiminde güvenliuygulamalara rehberlik edecek ölçütler ve kılavuzlar halen sınırlı bilimsel kanıtlaradayanmaktadır. Bu çalışma; genel anestezi altında ekstübasyon öncesi nöromüskülerfonksiyonun geri kazanımını değerlendirmede TOF (akseleromyografik)monitörizasyonu her ne kadar kantitatif bilgi sağlasa da Usg (ultrasonografi) iletemel solunum kası olan diyaframın gerçek zamanlı değerlendirilmesi ölçülebilir verisunarak ekstübasyonun zamanlaması ve sonrasında ventilasyonun yeterliliğiniöngörme açısından daha objektif bilgi sağlayabileceği varsayılarak planlanmıştır.Gereç/Yöntem: Etik kurul onayı alındıktan sonra, Kulak Burun Boğaz Baş BoyunCerrahisi Anabilim Dalı tarafından genel anestezi altında elektif ameliyata alınacakve 19-65 yaş arası, fiziksel durumu Amerikan Anestezistleri Derneği'nin (ASA)klinik sınıflaması I olan 100 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalara çalışma ile ilgilibilgilendirme yapıldı. Tüm hastalara standart olarak elektrokardiyografi (EKG),noninvaziv arteryel kan basıncı ölçümü ve periferik oksijen saturasyonu (SpO2),akseleromiyografik TOF ve vücut ısısı monitörizasyonu yapıldı. Genel anesteziindüksiyonu sonrası endotrakeal entübasyonu yapıldı ve anestezi idamesi intravenözve inhalasyon anestezik ajanlar ile sağlandı.Uyandırma sürecinde hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı. Grup T (n:50)akseleromyografik TOF yöntemiyle, Grup U (n:50) ultrasonografik (USG) yöntemledeğerlendirilerek ekstübe edildi. Grup U'nun diyafram kalınlıkları ve diyaframkalınlaşma oranları ultrasonografi ile preoperatif dönemde (operasyon masasındastandart monitörizasyonu takiben), entübasyondan sonraki 3.dakikada, ekstübasyonöncesi ve ekstübasyonu takiben 20. dakikada ölçülerek kaydedildi. Ekstübasyon Grup U'da uyandırma sürecinde ölçülen diyafram kalınlaşma oranı ile Gup T'deakseleromyografik TOF>0.90 değeri esas alınarak yapıldı. Her iki gruptaki hastalar,ekstübasyon zamanı ve sonrasında gözlenebilecek olan postoperatif komplikasyonlar(apne, desatürasyon, maske ventilasyon ihtiyacı, laringospazm, bronkospazm,öksürme, aspirasyon, hemodinamik değişiklikler) açısından değerlendirildi.Bulgular: Gruplar arasında sırasıyla yaş, ağırlık, cinsiyet oranları açısından istatikselolarak anlamlı fark gözlenmedi (p=0,175, p=0,067, p=0,420). Anestezi ve operasyonsüreleri benzerdi, istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p=0,488, p=0,547).Ekstübasyon zamanları benzerdi, istatiksel anlamlı fark gözlenmedi (p=0,488). GrupU'da ekstübasyon anında ve 3 dakika sonra ölçülen TOF değeri istatistiksel olarakanlamlı düzeyde düşük bulundu (p=0,001>). Ekstübasyon sonrası sırasıyla 10.dakikave 20.dakika da ölçülen TOF değerleri benzerdi (p=0,915, p=0.861). Gruplararasında postoperatif komplikasyonlar açısından anlamlı fark gözlenmedi (p=0,538).Sonuç: Ekstübasyon zamanına karar vermede akseleromiyografik TOF yöntemi ileultrasonografik yöntemlerin birbirlerine üstünlükleri gözlenmedi. Hemodinamik vesolunumsal parametreler, postoperatif komplikasyonlar ile ekstübasyon zamanıaçısından iki grup arasında istatiksel anlamlı farklılık gözlenmedi.Anahtar Kelimeler: Ekstübasyon, Diyafram, Ultrasonografi, Dörtlü uyarı (Train offour-TOF)

Atasever M, Comparison Of The Ultrasonographic And NeuromuscularMonitoring (TOF) Methods For Decision To Extubation Time In PatientsUnder Going General Anesthesia, Kırıkkale University Faculty Of MedicineDepartment Of Anesthesiology And Reanimation, Dissertation, Kırıkkale, 2017Indroduction/Aim: The last stage of general anesthesia is extubation periodhas high-risk in terms of outcomes. Criteria and guidelines for safe airwaymanagement during extubation have been still based on limited scientific evidence.In this study; before extubation under general anesthesia, even though TOF(accelerometry) monitoring to evaluate the recovery of neuromuscular functionprovide quantitative information is available, real-time assessment of the which is themain respiratory muscle diaphragm with USG (ultrasonography) is designedassuming will be able to predict in terms of timing of extubation and post-extubationventilation adequacy due to capable of providing more objective information bypresenting measurable data.Matherial/Method: After the Ethic Comitee approval, 100, ASA I patientbetween the age of 19-65 years old, who were scheluded for elective Ear NoseThroat surgery under general anesthesia were enrolled into this study. The patientswere informed about the research. Routine electrocardiography (ECG), noninvasiveblood pressure measurement and peripheral oxygen saturation (SpO2),accelerometriographic TOF and body temperature measurements were performed asstandard for all patients. After general anesthesia induction, endotracheal intubationwas performed and anesthesia management was achieved with intravenous andinhalation anesthetic agents.During the awakening period, the patients were randomly separated into twogroups. Grup T (n:50) was evaluated with method of acceleromyographic TOF,Group U was evaluated with ultrasonography (USG) method and extubation wasperformed. The diaphragm thicknesses and diaphragm thickness fraction of Group Uwere measured and recorded by ultrasonography in the preoperative period(following the standard monitorisation on the operation table), 3 minutes after intubation, before extubation and 20 minutes after extubation. In Group U extubationwas performed with the based upon the diaphragm thickness fraction measured in theawakening period, in Group T based on the accelerometry TOF> 0.90 value.Patients in both groups were evaluated in means of postoperative complications(apnea, desaturation, mask ventilation need, laryngospasm, bronchospasm, coughing,aspiration, haemodynamic changes etc.) that could be observed at the extubation andrecovery time.Results: There was no statistically significant difference in age, weight andgender ratios in both groups respectively (p=0,175, p=0,067, p=0,420). Anesthesiaand operation durations were similar in both groups and no significant difference wasobserved (p = 0,488, p=0,547). Extubation time was similar in both groups, nostatistically significant difference was observed (p= 0.488). In Group U, the TOFvalue measured at the time of extubation and after 3 minutes was found significantlylower (p = 0.001). The TOF values measured at the 10th minute and 20th minuteafter the extubation were similar (p=0.915, p=0.861). There was no significantdifference in terms of postoperative complications (p=0.538).Conclusion: Acceleromyographic TOF and ultrasonographic methods were nosuperior to each other when determining extubation time. There was no statisticallysignificant difference between the two groups in terms of hemodynamic andrespiratory parameters, postoperative complications and extubation time.Key words: Extubation, Diaphragm, Ultrasonography, Train of four (TOF)