Üç renk fotometrisinde metal bolluğu ve yıldızlararası kızarmanın etkileri

Abstract

V- ÖZET Bu çalışmada, Buser ve Kunıcz'un (1992) teorik atmosfer modelleri kullanılarak elde edilen sentetik UBV ve RGU kadirleri arasında spektrel sınıfin, parlaklık sınıfının ve metal bolluğunun bir fonksiyonu olarak dönüşüm formülleri elde edilmiş, böylece kararma eğrilerinin çiziminde sadece Popülasyon I (metal bolluğu [M/H]=0.00) yıldızlarının standart yıldız olarak kullanılma zorunluluğu ortadan kaldırılmış oldu. RGU sentetik kadirlerinde tespit edilen sistematik bir hata uygun yöntemlerle düzeltilmiştir. Yeni dönüşüm formüllerinin ilk uygulaması NGC 6171 yıldız alanına yapılmış ve elde edilen ışıma gücü fonksiyonunun Gliese'in (1969) ışıma gücü fonksiyonu ile iyi bir şekilde uyuştuğu görülmüştür; M(G)<5 kadir aralığı için, bu çalışmadaki ışıma gücünün Gliese'in (1969) ışıma gücünün altında olması iki-renk diyagramında evrimleşmiş yıldızların ayranını yapan bir yöntemden yoksun oluşumuzdan kaynaklanmakta olup bu durum şimdiye kadar yapılan bütün RGU fotometrik çalışmalarında gözlenmiştir (Fenkart, 1989a, b, c, d). İnce Disk'e ait yoğunluk fonksiyonları Gilmore-Wyse (1985) modeli ile iyi bir şekilde uyuşmaktadır. Aynı uyumun Kalın Disk ve Halo popülasyonlan için az olması, bu popülasyonlara ait Güneş yoğunluk değerlerinin Gilmore-Wyse (1985) modelinde öngörülenlerden farklı olduğunu beyan eden yeni yapılmış çalışmaları haklı çıkarmaktadır (Buser ve Rong, 1994; Reid ve Majewski, 1993; Majewski, 1992). Alan yıldızlarımız için tayin edilen metal bolluklarının [M/H]=0.00 civarındaki yığışması, incelenen yıldızların büyük bir kısmının İnce Disk'e ait olması gerektiğini gösteriyor. 88

SUMMARY EFFECTS OF METALL1CITY AND INTERSTELLAR REDDENING ON THREE COLOUR PHOTOMETRY In this work, transformation formulae between synthetic UBV and RGU magnitudes as a function of spectral type, luminosity class, and metal abundance based on the theoretical atmosphere models of Buser and Kurucz (1992) is presented. Thus, standarts with different metallicities, besides Population I ([M/H]=0.00), would be used in the calibration curves. A systematic error which appeared in the RGU synthetic magnitudes could be eliminated by an appropriate method. The first application of the new transformation formulae to the field NGC 6171 gives a luminosity function comparable with that of Gliese (1969). The lower values of the luminosity function in this work for M(G)<5 magnitude interval is due to the absence of a method for the separation of absolutely bright stars in the RGU-two-colour diagram. This case have been observed in all RGU-photometric works (Fenkart, 1989a, b, c, d). The observed density functions for the Thin Disk fit well with the corresponding model curve of Gilmore and Wyse (1985). Differences for the Thick Disk and Halo populations, however, confim the recent works which claim different solar densities for these two populations (Buser and Rong, 1994; Reid and Majewski, 1993; Majewski, 1992). The concentration of the metallicities of stars in our field at [M/H]=0.00 corresponds to the fact that most of these stars belong to the Thin Disk population. 89