PET atıklardan glikoliz ve hidrolizle ara ürünler elde edilmesi ve değerlendirilmesi

Abstract

IV ÖZ PET Atıklardan Glikoliz ve Hidrolizle Ara Ürünler Elde Edilmesi ve Değerlendirilmesi PET atıklar, ilk defa ksilollü ortamda, PET veya alkid reçinesi üretimine uygun ara ürünler elde etmek gayesi ile 160-245°C'larda hidroliz, glikoliz veya eşanlı hidroliz - glikolize tabi tutulmuşlardır. Ksilol, düşük miktarda reaktanlarla reaksiyonun yürütülmesini mümkün kılmış, yüksek sıcaklıklarda oligomerleri çözerek, soğutulunca bunların çökmesi ile kolay ayırma imkanı sağlamıştır. Ara ürünlerin sıcak su ile ekstraksiyonu ve takiben düşük sıcaklıkta kristalizasyonu ise monomerik ve diğer yüksek oligomer ara ürünlerin iyi verimle birbirlerinden ayrılmalarım sağlamıştır. Bunların oranlarının, reaktan konsantrasyonlarına ve hidroksil ve karboksil grup miktarlarının da bunun yanında ayrıca reaksiyon sıcaklığına bağlı olduğu anlaşılmıştır. Diol veya diasit yerine bu ara ürünlerden bazdan ile alkid reçinesi üretimi yüksek `K` değeri ve özel çözücü karışımları kullanımı gerektirmiş, fakat ara ürünler alkidlere mükemmel ısıl kararlılığı yanında, bunlardan hazırlanan filmlere de, tatminkar dayanım özellikleri aktarmıştır.

ABSTRACT Production And Applications Of Intermediates From PET Wastes By Glycolysis And Hydrolysis PET wastes were hydrorysed, glycolysed or simultaneously hydrorysed - glycolysed in xylene, for the first time, at 160-245°C to obtain intermediates suitable for PET or alkyd resin production. Xylene made it possible to carry out the reactions with small amounts of reactants, dissolved the oligomers at high temperatures, precipitating them upon cooling, facilitating the separation process. Extraction of intermediates with hot water followed by crystallization at lower temperatures made it possible to obtain monomelic and higher oligomeric intermediates with good yields, their ratio depending upon reactant concentrations and their hydroxyl or carboxyl group contents depending also on the reaction temperature. Alkyd resins prepared from some of these intermediates, employed either as diols or diacids, necessitated high `K` values as well as special solvent mixtures, but imparted excellent thermal stability as well as satisfactory resistance characteristics to surface coating films.