SA 51 yıldız alanının farklı yöntemlerle fotometrik incelenmesi

Abstract

ÖZ SA 51 YILDIZ ALANININ FARKLI YÖNTEMLERLE FOTOMETRIK İNCELENMESİ Galaktik koordinatları 1 = 189°.0, b = +21°.0, büyüklüğü 0.45 derece2 olan SA 51 yıldız alanı G =18.00 limit kadire kadar RGU fotometrisi ile incelenmiştir. Yıldızların popülasyon sınıflarına ayırımı `Yıldızların Uzay Dağılımları Yöntemi` (Karaali, 1994) ile, mutlak kadirlerin tayini ve evrimleşmiş yıldızların ayırımı ise yeni yöntemlerle yapılmıştır. Alanımızda (istatistik olarak) sadece Popülasyon I yıldızlan olup bunlara ait yoğunluk fonksiyonları gerek Gilmore - Wyse (1985) ve gerekse Buser - Rong (1994) modeli ile iyi uyuşmaktadır. Yeni yöntemlerle ayırımı yapılan geç tipten devlere ait Güneş civarındaki yoğunluk değerleri, yakın yıldızların yeni kataloğundaki D* = 6.92 değeri ile (Kul, 1994; Gliese - Jahreiss, 1992) çok iyi uyuşmaktadır. Işıma gücü fonksiyonu da Gliese (1969)' in ışıma gücü fonksiyonu ile iyi uyuşmaktadır. Buser - Fenkart (1990) Yöntemi ile elde edilen yoğunluk fonksiyonları ile ışıma gücü fonksiyonu için ise benzer uyumdan söz edilemez.

VI ABSTRACT PHOTOMETRIC INVESTIGATION OF THE STAR FIELD S A 51 BY DIFFERENT METHODS A starfield down to the limiting magnitude of G =18m00 in the direction to S A 51 with galactic coordinates 1 = 189°.0, b = +2T.0, and size 0.45 D° has been RGU photometrically investigated. The population types of stars have been determined by a method based upon their spatial distributions (Karaali, 1994), whereas the evaluation of the absolute magnitudes and the separation of evolved stars have been carried out by new methods. There is (statistically) only one population, i.e.: Population I, in our field for which density functions agree with the model of Gilmore and Wyse (1985) as well as with that of Buser and Rong (1994). The solar densities for late-type giants separated by the new method is very close to the value D* = 6.92 (Kul, 1994; Gliese - Jahreiss, 1992) in the new catalogue of nearby stars. Also the luminosity function agree well with that of Gliese (1969). The same agreements do not hold for the data obtained by the method of Buser and Fenkart (1990).