Dental implantlarda internal bağlantı sistemlerinin ölçüsel ve açısal değerlerinin, değişik yönlü kuvvetler altındaki kırılma dirençlerinin karşılaştırmalı olarak ölçülmesi

Abstract

Dişhekimliğinde farklı alanlarda birden fazla materyal kullanılmaktadır.. Başarılı bir restorasyon için dişhekimliğinde kullanılan materyallerin mekanik özelliklerinin, çiğneme kuvvetleri karşısındaki stres ve gerilmelerinin iyi bir şekilde değerlendirilmesi ve bu özellikler doğrultusunda kuvvet sınırlarının belirlenmesi gerekmektedir. Sonlu elemanlar gerilme analizi metodu mühendislik alanından implant biyomekaniğine adapte edilmiş etkili bir hesaplama aracıdır. Teknolojinin ve bilimsel çalışmaların ilerlemesiyle; uygulanan kuvvetlerin, malzeme özelliklerinin, geometrinin kolayca değiştirilmesi, analizin tekrarlanabilir olarak yapılabilmesi gibi avantajlar nedeniyle diş hekimliği alanında da kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada sonlu eleman analizi metoduyla çeşitli firmalara ait, internal octagon ve internal heksagon bağlantı yapısına sahip farklı çaplardaki dental implantlara dikey ve oblik yönde kuvvetler uygulanarak; implant-abutment bağlantı bölgesinde, spongioz ve kortikal kemikte ortaya çıkan stres miktarları ve dağılımı değerlendirilmiştir. Çalışmamızın sonucunda; hem dikey hem de oblik yöndeki yüklemelerde internal octagon sistemlerinin, internal heksagon sistemlere göre daha düşük ve dengeli stres birikimi meydana geldiği tespit edilmiştir. Yüklemeler sonucu kemikte meydana getirdiği stresler bakımından değerlendirildiğinde, hem dikey hem de oblik kuvvetler altında sistem morfojilerinin farklı olmasının anlamlı bir fark yaratmadığı gözlemlenmiştir. Bu bilgi doğrultusunda çiğneme kuvvetlerin implant-abutment bağlantısı arasında 6 nokta yerine 8 noktaya eşit dağılması implantların uzun dönem mekanik başarısı açısından oldukça önemli olduğu görüşündeyiz.

In dentistry, more than one material is used in different fields.. In order to obtain a successful restoration, it is necessary to assess the mechanical characteristics of the materials used in dentistry, the stress and stretching thereof against masticatory forces, and to determine the force limits in accordance with these aspects. The method of finite elements stress analysis is an effective means of calculation which has been adapted from engineering field to implant biomechanics. As the technology and scientific researches progress, it has been started to be used in dentistry thanks to some advantages such as the facts that it is possible to easily change the applied forces, material characteristics and geometry, and the analysis can be repeatedly conducted. With the help of the method of finite element analysis, this study assesses the stress amount and dispersion emerging on the spongio and cortical bone in the implant-abutment junction part by applying forces in vertical and oblique directions to the dental implants released by various companies, which are of different diameters and with internal octagon and internal hexagon junction structure. As a result of this study, it is detected that, compared to internal hexagon systems, the internal octagon systems cause lower and more balanced stress accumulation in the forces applied in both vertical and oblique directions. When it is evaluated in terms of the stresses that it causes on the bone following the loading, it has been observed that it does not create a significant difference if the system morphology is different under both vertical and oblique forces. In accordance with this information, we believe that it is quite important in terms of long-term mechanical success that the masticatory forces are evenly dispersed to 8 points instead of 6 between the implant-abutment joint.