Ebeveyn kaybı yaşamış üniversite öğrencilerinde otobiyografik bellek üzerinden Allah tasavvurunun incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Uluhiyyet kavramının bireysel yansımalarına işaret eden Allah tasavvuru, insanların Allah'la olan birincil tecrübelerinin izlerini taşımaktadır. Bu çalışma da insanların Allah'la ilgili otobiyografik anıları üzerinden nasıl bir Allah tasavvuruna sahip olduklarını, yaşadıkları zorluklarda sahip oldukları Allah tasavvurunu dini başa çıkma süreçlerinde kullanılıp kullanmadıklarını ve bu anıların hatırlanma nedenlerini araştırmaktadır. Zorluk içeren bir yaşantı olarak ebeveyn kaybı yaşamış inançlı üniversite öğrencileri, bu araştırmanın örneklemi olarak belirlenmiştir. Çünkü kayıp yaşamak bireyleri ölüm, yaşam, varlık, sonsuzluk gibi metafizik konuları düşünmeye yönlendirmekte ve bireylerin Allah'ı birincil olarak tecrübe etmelerine fırsat vermektedir. Araştırmanın amacına uygun olarak nitel araştırma yöntemlerinden derinlemesine mülakat tekniği kullanılmış; amaçlı örnekleme yöntemlerinden olan ölçüt, kartopu ve maximum çeşitlilik örneklemeleriyle de katılımcılar belirlenmiştir. Daha sonra baba kaybı yaşamış 12 ve anne kaybı yaşamış 8 öğrenci olmak üzere toplam 20 üniversite öğrencisi ile yarı yapılandırılmış mülakat formu doğrultusunda görüşmeler yapılmıştır. Ses kaydına alınan görüşmeler çözümlenerek, benzer olayların çoklu yorumlanmasını sağlayan içerik analizi ile incelenmiştir. Sonuç olarak katılımcıların paylaştıkları otobiyografik anılarda sırasıyla Yakın, Affedici-Bağışlayıcı, Koruyan-Gözeten, Yaratıcı-Kudretli, Kural Koyan-Adaletli, Sabır Veren Allah tasavvurları öne çıkmıştır. Ayrıca çoğu katılımcının hayatlara müdahil olan bir Allah tasavvuruna sahip olduğu; zorluk içeren yaşam olaylarında rahatlatıcı bir Allah tasavvurunun dini başa çıkma süreçlerine dahil olduğu; hata yaptıklarında ise Merhametli veya Azap Eden-Korkulan Allah tasavvurlarının öncelikli olduğu kaydedilmiştir. Paylaşılan anılar, otobiyografik belleğin işlevleri yönünden incelendiğinde ise ebeveyn kaybı yaşamış üniversite öğrencilerinin, Allah'ın da dahil olduğu otobiyografik anılarını, çoğunlukla davranışlarını yönlendirmek ya da başkalarına öğüt vermek amacıyla hatırladıkları tespit edilmiştir. The God image refering the individual implications of the term godhead, bears the traces of primary experiences with the God. This study researches how people represent the God and whether people employ their God image as a religious coping activity through their autobiographical memories about the God. Also it is aimed at identifying the reasons for recalling these memories in terms of the functions of autobiographical memory. The research sample consist of believing college students who lost a parent as a traumatic experience, because losing a loved one leads people to think metaphysical issues like death, life, existence, eternity and enables people to experience the God more closely. Interviewing technique as a qualitative research method was employed and participants were specified through criterion, snowball, maximum variation sampling from purposive sampling methods. Then, 12 college students losing their fathers and 8 college studens losing their mothers, total of 20 college students were interviewed. Recorded interviews were evaluated by content analysis which provides multiple interpretation of similer cases. As a result, properties of the God like Close, Merciful, Protecter, Creator-All Mighty, Rule Maker-Just, Giving Patience became prominent, respectively. Also it was reveled that participants had an intervening and comforting God image functioning as a religious coping activity at the hard times and that Merciful or Tormenting-Fearful God image prevailed when making a mistake. Regarding the functions of shared autobiographical memories, it was identified participants mostly recalled the memories about the God with the purpose of directing their behavior or advising other people.
Collections