Ticari kudret narı ürünlerinin antioksidan ve antidiyabetik bileşenlerinin karşılaştırılması

Abstract

Kudret Narı (Momordica charantia L.), kabakgiller familyasına ait, tek yıllık ve yazlık bir bitkidir. Dünyanın birçok yerinde üretilmekte ve halk tarafından çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır. Bu bitki, ülkemizde de yetişmektedir ve gıda takviyesi adı altında satılan ticari ürünleri vardır. Bu çalışmada, bazı ticari kudret narı ürünlerinin (toz, kapsül, zeytinyağı içinde salamura, ham ve olgun meyve), toplam fenolik içerikleri, toplam antioksidan kapasiteleri ve -sitosterol içerikleri spektrofotometrik ve kromatografik yöntemlerle belirlendi. Sonuçlar, olgun ve olgunlaşmamış kudret narı örneklerinin aynı yöntemlerle belirlenmiş değerleri ile karşılaştırıldı. Aynı zamanda HPLC (Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi) ile önemli antioksidan bileşikler açısından da karşılaştırma yapıldı. Fenolik bileşiklerin ekstraksiyonu için en uygun çözücünün %80 (v/v) MeOH, β-sitosterol için ise %80 (v/v) EtOH olduğu belirlendi. Olgun ve olgunlaşmamış (ham) kudret narı örneklerinin, CUPRAC (Cu(II) iyonu indirgeyici antioksidan kapasite) ve ABTS (2,2′-azino-bis-3-etilbenzotiyazolin-6-sülfonik asit)/HRP spektrofotometrik yöntemleri ile belirlenmiş toplam antioksidan kapasite (TAK) değerleri sırasıyla; 8,7 ve 7,0 µmol TRE (troloks eşdeğeri) g-1, 38,9 ve 37,3 µmol TRE g-1'dır. Çalışılan örneklerin TAK değerlerine göre sıralaması, her iki yöntem bulgularına göre aynı olup, kapsül (CUPRAC değeri, 140,8; ABTS/HRP değeri, 143,6 µmol TRE g-1 ) > paket (129,6;126,1) > toz (52,3;64,3) > ham etli kabuk (38,9;37,3) > salamura (17,6;14,4) > olgun etli kabuk (8,7;7,0) olarak belirlendi. Fenolik bileşen içerikleri bakımından sıralama ise; ham etli kabuk (196,2 µmol GAE (gallik asit eşdeğeri) g-1) > kapsül (162,0) > paket (160,6) > toz (83,6) > salamura (38,3) > olgun etli kabuk (14,6) şeklinde bulundu. Bütün örneklerin β-sitosterol β-D-glukozit (antidiyabetik özellik gösterdiği belirtilen) içeriklerini belirlemek için hidroliz işlemi sonrasında, HPLC ile β-sitosterol tayini yapıldı. Örneklerdeki β-sitosterol bileşiklerinin ayrılması ve saflaştırılması için moleküler baskılı polimerler hazırlandı fakat başarılı sonuçlar alınamadı. Alternatif olarak, C18 SPE (katı faz ekstraksiyon) kartuşları bu amaçla kullanıldı. SPE ile ayrılan ve derişiklendirilen örneklerin hidroliz işlemi sonrasında β-sitosterol içerikleri, 0,1-0,82 mg g-1 aralığında belirlendi.

Bitter melon (Momordica charantia L.) belongs to the family Cucurbitaceae is an annual summer plant. This plant is grown in many countries around the world and are used for treatment of various diseases by the public. This plant is grown in our country and there are several commercial products sold under the name dietary supplements. In this study, the total phenolic contents, total antioxidant capacities and -sitosterol contents of some commercial products (powder, capsule, paste in olive oil, unripe and ripe fruit) were determined by spectrophotometric and chromatographic methods. The results were compared with ripe and unripe bitter melon values obtained with same methods. Also, comparison was made among all the products by HPLC (High Performance Liquid Chromatography) in terms of important antioxidant compounds. The most suitable solvents were determined as 80% (v/v) MeOH for the extraction of phenolic compounds and 80% (v/v) EtOH for -sitosterol. The total antioxidant capacity (TAC) values of ripe and unripe (raw) bitter melon samples determined by CUPRAC (CUPric Reducing Antioxidant Capacity) and ABTS (2,2′-azino-bis-3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid)/HRP methods are 8,7 and 7,0 µmol TRE (trolox equivalent) g-1, 38,9 and 37,3 µmol TRE g-1, respectively. The order of studied samples according to TAC values were the same both methods and determined as follows; capsule (CUPRAC value, 140,8; ABTS/HRP value, 143,6 µmol TRE g-1) > package (129,6;126,1) > powder (52,3;64,3) > unripe flesh (38,9;37,3) > paste (17,6;14,4) > ripe flesh (8,7;7,0). Their order in terms of phenolic content was found as follows; unripe flesh (196,2 µmol GAE (gallic acid equivalent) g-1) > capsule (162,0) > package (160,6) > powder (83,6) > paste (38,3) > ripe flesh (14,6). To determine β-sitosterol β-D-glucoside (referred antidiabetic property shown) contents of all samples, β-sitosterol determination was performed by HPLC after hydrolysis. Molecularly imprinted polymers were prepared for separation and purification of β-sitosterol compounds in all samples but could not be successful. Alternatively, the C18 SPE (solid phase extraction) cartridges were used for this purpose. The samples were hydrolyzed and determined β-sitosterol contents by HLPC method after separation and concentration by SPE process. The β-sitosterol contents of the studied samples were determined in the range of 0,1-0,82 mg g-1.